ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜਗਤੁ ਮੁਆ ਮਰਦੋ ਮਰਦਾ ਜਾਇ ॥

ਜਿਚਰੁ ਵਿਚਿ ਦੰਮੁ ਹੈ ਤਿਚਰੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿ ਕਰੇਗੁ ਅਗੈ ਜਾਇ ॥

ਗਿਆਨੀ ਹੋਇ ਸੁ ਚੇਤੰਨੁ ਹੋਇ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥

ਨਾਨਕ ਏਥੈ ਕਮਾਵੈ ਸੋ ਮਿਲੈ ਅਗੈ ਪਾਏ ਜਾਇ ॥੧॥

ਮਃ ੩ ॥

ਧੁਰਿ ਖਸਮੈ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਪਇਆ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਚੇਤਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਅੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

ਦਮਿ ਦਮਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲਦਾ ਦੰਮੁ ਨ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥

ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਾ ਭਉ ਗਇਆ ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਪਾਇ ॥

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਮਰਤਬਾ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥

ਪਉੜੀ ॥

ਆਪੇ ਦਾਨਾਂ ਬੀਨਿਆ ਆਪੇ ਪਰਧਾਨਾਂ ॥

ਆਪੇ ਰੂਪ ਦਿਖਾਲਦਾ ਆਪੇ ਲਾਇ ਧਿਆਨਾਂ ॥

ਆਪੇ ਮੋਨੀ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਕਥੈ ਗਿਆਨਾਂ ॥

ਕਉੜਾ ਕਿਸੈ ਨ ਲਗਈ ਸਭਨਾ ਹੀ ਭਾਨਾ ॥

ਉਸਤਤਿ ਬਰਨਿ ਨ ਸਕੀਐ ਸਦ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥੧੯॥

English Transliteration:

salok mahalaa 3 |

haumai vich jagat muaa marado maradaa jaae |

jichar vich dam hai tichar na chetee ki kareg agai jaae |

giaanee hoe su chetan hoe agiaanee andh kamaae |

naanak ethai kamaavai so milai agai paae jaae |1|

mahalaa 3 |

dhur khasamai kaa hukam peaa vin satigur chetiaa na jaae |

satigur miliai antar rav rahiaa sadaa rahiaa liv laae |

dam dam sadaa samaaladaa dam na birathaa jaae |

janam maran kaa bhau geaa jeevan padavee paae |

naanak ihu maratabaa tis no dee jis no kirapaa kare rajaae |2|

paurree |

aape daanaan beeniaa aape paradhaanaan |

aape roop dikhaaladaa aape laae dhiaanaan |

aape monee varatadaa aape kathai giaanaan |

kaurraa kisai na lagee sabhanaa hee bhaanaa |

ausatat baran na sakeeai sad sad kurabaanaa |19|

Devanagari:

सलोक मः ३ ॥

हउमै विचि जगतु मुआ मरदो मरदा जाइ ॥

जिचरु विचि दंमु है तिचरु न चेतई कि करेगु अगै जाइ ॥

गिआनी होइ सु चेतंनु होइ अगिआनी अंधु कमाइ ॥

नानक एथै कमावै सो मिलै अगै पाए जाइ ॥१॥

मः ३ ॥

धुरि खसमै का हुकमु पइआ विणु सतिगुर चेतिआ न जाइ ॥

सतिगुरि मिलिऐ अंतरि रवि रहिआ सदा रहिआ लिव लाइ ॥

दमि दमि सदा समालदा दंमु न बिरथा जाइ ॥

जनम मरन का भउ गइआ जीवन पदवी पाइ ॥

नानक इहु मरतबा तिस नो देइ जिस नो किरपा करे रजाइ ॥२॥

पउड़ी ॥

आपे दानां बीनिआ आपे परधानां ॥

आपे रूप दिखालदा आपे लाइ धिआनां ॥

आपे मोनी वरतदा आपे कथै गिआनां ॥

कउड़ा किसै न लगई सभना ही भाना ॥

उसतति बरनि न सकीऐ सद सद कुरबाना ॥१९॥

English Translation:

Salok, Third Mehl:

In egotism, the world is dead; it dies and dies, again and again.

As long as there is breath in the body, he does not remember the Lord; what will he do in the world hereafter?

One who remembers the Lord is a spiritual teacher; the ignorant one acts blindly.

O Nanak, whatever one does in this world, determines what he shall receive in the world hereafter. ||1||

Third Mehl:

From the very beginning, it has been the Will of the Lord Master, that He cannot be remembered without the True Guru.

Meeting the True Guru, he realizes that the Lord is permeating and pervading deep within him; he remains forever absorbed in the Lord’s Love.

With each and every breath, he constantly remembers the Lord in meditation; not a single breath passes in vain.

His fears of birth and death depart, and he obtains the honored state of eternal life.

O Nanak, He bestows this rank upon that mortal, upon whom He showers His Mercy. ||2||

Pauree:

He Himself is all-wise and all-knowing; He Himself is supreme.

He Himself reveals His form, and He Himself enjoins us to His meditation.

He Himself poses as a silent sage, and He Himself speaks spiritual wisdom.

He does not seem bitter to anyone; He is pleasing to all.

His Praises cannot be described; forever and ever, I am a sacrifice to Him. ||19||

Punjabi Translation:

ਸੰਸਾਰ ਹਉਮੈ ਵਿਚ ਮੁਇਆ ਪਿਆ ਹੈ, ਨਿੱਤ (ਹਿਠਾਂ ਹਿਠਾਂ) ਪਿਆ ਗਰਕਦਾ ਹੀ ਹੈ।

ਜਦ ਤਾਈਂ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਦਮ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ; (ਸੰਸਾਰੀ ਜੀਵ ਹਉਮੈ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦਾ ਕਿ) ਅਗਾਂਹ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਕੀਹ ਹਾਲ ਹੋਵੇਗਾ।

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਗਿਆਨਵਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਅਗਿਆਨੀ ਮਨੁੱਖ ਅਗਿਆਨਤਾ ਦਾ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਮਨੁੱਖ ਕਮਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹੋ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਭੀ ਜਾ ਕੇ ਉਹੋ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ॥੧॥

ਧੁਰੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਚਲਿਆ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਪ੍ਰਭੂ ਸਿਮਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਮਿਲਿਆਂ ਪ੍ਰਭੂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵੱਸ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ ਉਸ ਵਿਚ ਬਿਰਤੀ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।

ਤਾਂ ਸੁਆਸ ਸੁਆਸ ਉਸ ਨੂੰ ਚੇਤਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਭੀ ਸੁਆਸ ਖ਼ਾਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ।

(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਦਾ) ਜੰਮਣ ਮਰਨ ਦਾ ਡਰ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ (ਅਸਲ ਮਨੁੱਖਾ) ਜੀਵਨ ਦਾ ਮਰਤਬਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪ੍ਰਭੂ ਇਹ ਦਰਜਾ (ਭਾਵ, ਜੀਵਨ-ਪਦਵੀ) ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਮੇਹਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ॥੨॥

ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਸਿਆਣਾ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ ਚਤੁਰ ਹੈ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਆਗੂ ਹੈ।

ਆਪ ਹੀ (ਆਪਣੇ) ਰੂਪ ਵਿਖਾਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਬਿਰਤੀ ਜੋੜਦਾ ਹੈ।

ਆਪ ਹੀ ਮੋਨਧਾਰੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੌੜਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ (ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਰੰਗ ਵਿਚ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਰੰਗ ਵਿਚ) ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।

ਐਸੇ ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ, ਉਸ ਦੇ ਗੁਣ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ॥੧੯॥

Spanish Translation:

Slok, Mejl Guru Amar Das, Tercer Canal Divino.

Por el ego, el mundo está muriendo, muriendo, una y otra vez.

Mientras uno vive, no alaba al Señor, oh, ¿qué será de uno en el más allá? El Gnóstico está consciente de su Destino,

el agnóstico de su confusión, se la vive cometiendo errores.

Dice Nanak, lo que uno siembre aquí, eso habrá de cosechar en el aquí después, y en el más allá, nada recibirá. (1)

Mejl Guru Amar Das, Tercer Canal Divino.

Tal es la Voluntad de nuestro Señor, que uno no puede alabar a Dios sin la ayuda del Verdadero Guru.

Encontrando al Verdadero Guru, el Señor prevalece en el fondo de nuestro ser y entonces uno permanece siempre entonado en Él.

De esa forma uno adora a su Señor todo el tiempo, y no desperdicia ni siquiera una sola respiración.

El miedo a la vida y a la muerte cesa, y logra entonces el Estado de Vida Eterna.

Dice Nanak, sólo será bendecido con este Estado, aquél con quien Dios es Compasivo por Su Propia Voluntad. (2)

Pauri

El Señor es Todo Sabio, Sublime y Supremo.

Él Mismo revela Su Presencia, Él Mismo está entonado en Sí Mismo.

Él Mismo habita en el silencio, Él Mismo recita Su Propia Sabiduría.

Nadie Lo ha sentido amargo y todos están complacidos con Él.

Uno no podría recitar Su Alabanza, por eso yo ofrezco mi ser en sacrificio a mi Señor. (19)