ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

ਚੋਰੁ ਸਲਾਹੇ ਚੀਤੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥

ਜੇ ਬਦੀ ਕਰੇ ਤਾ ਤਸੂ ਨ ਛੀਜੈ ॥

ਚੋਰ ਕੀ ਹਾਮਾ ਭਰੇ ਨ ਕੋਇ ॥

ਚੋਰੁ ਕੀਆ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥

ਸੁਣਿ ਮਨ ਅੰਧੇ ਕੁਤੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥

ਬਿਨੁ ਬੋਲੇ ਬੂਝੀਐ ਸਚਿਆਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ਚੋਰੁ ਸੁਆਲਿਉ ਚੋਰੁ ਸਿਆਣਾ ॥

ਖੋਟੇ ਕਾ ਮੁਲੁ ਏਕੁ ਦੁਗਾਣਾ ॥

ਜੇ ਸਾਥਿ ਰਖੀਐ ਦੀਜੈ ਰਲਾਇ ॥

ਜਾ ਪਰਖੀਐ ਖੋਟਾ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥੨॥

ਜੈਸਾ ਕਰੇ ਸੁ ਤੈਸਾ ਪਾਵੈ ॥

ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵੈ ॥

ਜੇ ਵਡਿਆਈਆ ਆਪੇ ਖਾਇ ॥

ਜੇਹੀ ਸੁਰਤਿ ਤੇਹੈ ਰਾਹਿ ਜਾਇ ॥੩॥

ਜੇ ਸਉ ਕੂੜੀਆ ਕੂੜੁ ਕਬਾੜੁ ॥

ਭਾਵੈ ਸਭੁ ਆਖਉ ਸੰਸਾਰੁ ॥

ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਅਧੀ ਪਰਵਾਣੁ ॥

ਨਾਨਕ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪॥੪॥੬॥

English Transliteration:

dhanaasaree mahalaa 1 |

chor salaahe cheet na bheejai |

je badee kare taa tasoo na chheejai |

chor kee haamaa bhare na koe |

chor keea changaa kiau hoe |1|

sun man andhe kute koorriaar |

bin bole boojheeai sachiaar |1| rahaau |

chor suaaliau chor siaanaa |

khotte kaa mul ek dugaanaa |

je saath rakheeai deejai ralaae |

jaa parakheeai khottaa hoe jaae |2|

jaisaa kare su taisaa paavai |

aap beej aape hee khaavai |

je vaddiaaeea aape khaae |

jehee surat tehai raeh jaae |3|

je sau koorreea koorr kabaarr |

bhaavai sabh aakhau sansaar |

tudh bhaavai adhee paravaan |

naanak jaanai jaan sujaan |4|4|6|

Devanagari:

धनासरी महला १ ॥

चोरु सलाहे चीतु न भीजै ॥

जे बदी करे ता तसू न छीजै ॥

चोर की हामा भरे न कोइ ॥

चोरु कीआ चंगा किउ होइ ॥१॥

सुणि मन अंधे कुते कूड़िआर ॥

बिनु बोले बूझीऐ सचिआर ॥१॥ रहाउ ॥

चोरु सुआलिउ चोरु सिआणा ॥

खोटे का मुलु एकु दुगाणा ॥

जे साथि रखीऐ दीजै रलाइ ॥

जा परखीऐ खोटा होइ जाइ ॥२॥

जैसा करे सु तैसा पावै ॥

आपि बीजि आपे ही खावै ॥

जे वडिआईआ आपे खाइ ॥

जेही सुरति तेहै राहि जाइ ॥३॥

जे सउ कूड़ीआ कूड़ु कबाड़ु ॥

भावै सभु आखउ संसारु ॥

तुधु भावै अधी परवाणु ॥

नानक जाणै जाणु सुजाणु ॥४॥४॥६॥

English Translation:

Dhanaasaree, First Mehl:

If a thief praises someone, his mind is not pleased.

If a thief curses him, no damage is done.

No one will take responsibility for a thief.

How can a thief’s actions be good? ||1||

Listen, O mind, you blind, false dog!

Even without your speaking, the Lord knows and understands. ||1||Pause||

A thief may be handsome, and a thief may be wise,

but he is still just a counterfeit coin, worth only a shell.

If it is kept and mixed with other coins,

it will be found to be false, when the coins are inspected. ||2||

As one acts, so does he receive.

As he plants, so does he eat.

He may praise himself gloriously,

but still, according to his understanding, so is the path he must follow. ||3||

He may tell hundreds of lies to conceal his falsehood,

and all the world may call him good.

If it pleases You, Lord, even the foolish are approved.

O Nanak, the Lord is wise, knowing, all-knowing. ||4||4||6||

Punjabi Translation:

ਜੇ ਕੋਈ ਚੋਰ (ਉਸ ਹਾਕਮ ਦੀ ਜਿਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸ ਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਪੇਸ਼ ਹੈ) ਖ਼ੁਸ਼ਾਮਦ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ (ਇਹ) ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ (ਕਿ ਇਹ ਸੱਚਾ ਹੈ),

ਜੇ ਉਹ ਚੋਰ (ਹਾਕਮ ਦੀ) ਬਦ-ਖ਼ੋਈ ਕਰੇ ਤਾਂ ਭੀ ਉਹ ਰਤਾ ਭਰ ਨਹੀਂ ਘਾਬਰਦਾ।

ਕੋਈ ਭੀ ਮਨੁੱਖ ਕਿਸੇ ਚੋਰ ਦੇ ਚੰਗੇ ਹੋਣ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ।

ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ (ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚ) ਚੋਰ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ, ਉਹ (ਖ਼ੁਸ਼ਾਮਦਾਂ ਜਾਂ ਬਦ-ਖ਼ੋਈਆਂ ਨਾਲ ਹੋਰਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ) ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ॥੧॥

ਹੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਲਾਲਚੀ ਤੇ ਝੂਠੇ ਮਨ! (ਧਿਆਨ ਨਾਲ) ਸੁਣ।

ਸੱਚਾ ਮਨੁੱਖ ਬਿਨਾ ਬੋਲਿਆਂ ਹੀ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ਚੋਰ ਪਿਆ ਸੋਹਣਾ ਬਣੇ ਚਤੁਰ ਬਣੇ,

(ਪਰ ਆਖ਼ਰ ਉਹ ਚੋਰ ਹੀ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਕਦਰ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ, ਜਿਵੇਂ) ਖੋਟੇ ਰੁਪਏ ਦਾ ਮੁੱਲ ਦੋ ਗੰਢੇ ਕੌਡਾਂ ਹੀ ਹੈ।

ਜੇ ਖੋਟੇ ਰੁਪਏ ਨੂੰ (ਖਰਿਆਂ ਵਿਚ) ਰੱਖ ਦੇਈਏ, (ਖਰਿਆਂ ਵਿਚ) ਰਲਾ ਦੇਈਏ,

ਤਾਂ ਭੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੀ ਪਰਖ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਦੋਂ ਉਹ ਖੋਟਾ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੨॥

ਮਨੁੱਖ ਜੈਸਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਵੈਸਾ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਫਲ ਪਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹਰ ਕੋਈ ਆਪ (ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਬੀਜ) ਬੀਜ ਕੇ ਆਪ ਹੀ ਫਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ।

ਜੇ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ (ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਖੋਟਾ, ਪਰ) ਆਪਣੀਆਂ ਵਡਿਆਈਆਂ ਦੀਆਂ ਕਸਮਾਂ ਚੁੱਕੀ ਜਾਏ,

(ਉਸ ਦਾ ਇਤਬਾਰ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ) ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਜਿਹੋ ਜਿਹੀ ਮਨੋ-ਵਾਸਨਾ ਹੈ ਉਹੋ ਜਿਹੇ ਰਸਤੇ ਉਤੇ ਹੀ ਉਹ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ॥੩॥

(ਆਪਣਾ ਇਤਬਾਰ ਜਮਾਣ ਲਈ ਚਲਾਕ ਬਣ ਕੇ) ਝੂਠੀਆਂ ਗੱਪਾਂ ਅਤੇ ਝੂਠ ਕਬਾੜ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ-

ਭਾਵੇਂ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਆਖੀਆਂ ਜਾਣ (ਪਰ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਤੈਨੂੰ ਧੋਖਾ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ)।

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਜੇ ਦਿਲ ਦਾ ਖਰਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ) ਇਕ ਸਿੱਧੜ ਮਨੁੱਖ ਭੀ ਤੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਕਬੂਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਘਟ ਘਟ ਦੀ ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ ਸੁਜਾਨ ਪ੍ਰਭੂ (ਸਭ ਕੁਝ) ਜਾਣਦਾ ਹੈ ॥੪॥੪॥੬॥

Spanish Translation:

Dhanasri, Mejl Guru Amar Das, Tercer Canal Divino.

Si el ladrón alaba a alguien, esto no impresiona a nadie,

y si calumnia a alguien, nadie lo toma en cuenta.

Nadie defiende al ladrón y lo que sea que haga,

de nada le sirve. (1)

Escucha, oh mi mente, oh falsa y tonta como perro callejero,

que el Señor Verdadero sabe aún si uno no habla. (1-Pausa)

Aun si el ladrón es bien parecido, inteligente y sabio,

permanece falso, sin honor y sin valor.

Si uno mezcla las monedas falsas con las verdaderas,

cuando son probadas, la falsa suena falsa. (2)

Así como uno actúa, así es su recompensa;

así como es su siembra, así es su cosecha.

Si uno alaba su persona exageradamente, de nada le sirve,

pues depende del estado de conciencia, si uno sigue el Sendero o no. (3)

Aun si el falso, con cien trucos,

logra hacer que el mundo lo siga en lo que él cree, no sirve de nada,

pues no por ello es aprobado por Dios. Pero aun el tonto puede ser aprobado si Tú lo apruebas,

oh Dios, pues Tú, oh Sabio Señor, lo conoces todo. (4‑4‑6)