ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

ਪਰਥਾਇ ਸਾਖੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਬੋਲਦੇ ਸਾਝੀ ਸਗਲ ਜਹਾਨੈ ॥

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਭਉ ਕਰੇ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥

ਜਿਨ ਕਉ ਮਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ਨਾਨਕ ਸੇ ਕਿਆ ਕਥਹਿ ਗਿਆਨੈ ॥੧॥

ਮਃ ੩ ॥

ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਓ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਪਹੁਤਾ ਆਇ ॥

ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਅੰਧਿਆਂ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥

ਪੰਡਿਤ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਖਾਇ ਜੋ ਰਤੇ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥

ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥

ਪੰਡਿਤ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਰਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

ਪੜਿ ਥਕੇ ਸੰਤੋਖੁ ਨ ਆਇਓ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਵਿਹਾਇ ॥

ਕੂਕ ਪੂਕਾਰ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾ ਸੰਸਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥੨॥

ਪਉੜੀ ॥

ਹਰਿ ਸਜਣ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ਮਿਲਿ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ॥

ਜੋ ਹਰਿ ਦਸੇ ਮਿਤੁ ਤਿਸੁ ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥

ਗੁਣ ਸਾਝੀ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥

ਹਰਿ ਸੇਵੀ ਪਿਆਰਾ ਨਿਤ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥

ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਤਿਸੁ ਜਿਨਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੨॥

English Transliteration:

salok mahalaa 3 |

parathaae saakhee mahaa purakh bolade saajhee sagal jahaanai |

guramukh hoe su bhau kare aapanaa aap pachhaanai |

gur parasaadee jeevat marai taa man hee te man maanai |

jin kau man kee parateet naahee naanak se kiaa katheh giaanai |1|

mahalaa 3 |

guramukh chit na laaeo ant dukh pahutaa aae |

andarahu baaharahu andhiaan sudh na kaaee paae |

panddit tin kee barakatee sabh jagat khaae jo rate har naae |

jin gur kai sabad salaahiaa har siau rahe samaae |

panddit doojai bhaae barakat na hovee naa dhan palai paae |

parr thake santokh na aaeo anadin jalat vihaae |

kook pookaar na chukee naa sansaa vichahu jaae |

naanak naam vihooniaa muhi kaalai utth jaae |2|

paurree |

har sajan mel piaare mil panth dasaaee |

jo har dase mit tis hau bal jaaee |

gun saajhee tin siau karee har naam dhiaaee |

har sevee piaaraa nit sev har sukh paaee |

balihaaree satigur tis jin sojhee paaee |12|

Devanagari:

सलोकु मः ३ ॥

परथाइ साखी महा पुरख बोलदे साझी सगल जहानै ॥

गुरमुखि होइ सु भउ करे आपणा आपु पछाणै ॥

गुर परसादी जीवतु मरै ता मन ही ते मनु मानै ॥

जिन कउ मन की परतीति नाही नानक से किआ कथहि गिआनै ॥१॥

मः ३ ॥

गुरमुखि चितु न लाइओ अंति दुखु पहुता आइ ॥

अंदरहु बाहरहु अंधिआं सुधि न काई पाइ ॥

पंडित तिन की बरकती सभु जगतु खाइ जो रते हरि नाइ ॥

जिन गुर कै सबदि सलाहिआ हरि सिउ रहे समाइ ॥

पंडित दूजै भाइ बरकति न होवई ना धनु पलै पाइ ॥

पड़ि थके संतोखु न आइओ अनदिनु जलत विहाइ ॥

कूक पूकार न चुकई ना संसा विचहु जाइ ॥

नानक नाम विहूणिआ मुहि कालै उठि जाइ ॥२॥

पउड़ी ॥

हरि सजण मेलि पिआरे मिलि पंथु दसाई ॥

जो हरि दसे मितु तिसु हउ बलि जाई ॥

गुण साझी तिन सिउ करी हरि नामु धिआई ॥

हरि सेवी पिआरा नित सेवि हरि सुखु पाई ॥

बलिहारी सतिगुर तिसु जिनि सोझी पाई ॥१२॥

English Translation:

Shalok, Third Mehl:

Great men speak the teachings by relating them to individual situations, but the whole world shares in them.

One who becomes Gurmukh knows the Fear of God, and realizes his own self.

If, by Guru’s Grace, one remains dead while yet alive, the mind becomes content in itself.

Those who have no faith in their own minds, O Nanak – how can they speak of spiritual wisdom? ||1||

Third Mehl:

Those who do not focus their consciousness on the Lord, as Gurmukh, suffer pain and grief in the end.

They are blind, inwardly and outwardly, and they do not understand anything.

O Pandit, O religious scholar, the whole world is fed for the sake of those who are attuned to the Lord’s Name.

Those who praise the Word of the Guru’s Shabad, remain blended with the Lord.

O Pandit, O religious scholar, no one is satisfied, and no one finds true wealth through the love of duality.

They have grown weary of reading scriptures, but still, they do not find contentment, and they pass their lives burning, night and day.

Their cries and complaints never end, and doubt does not depart from within them.

O Nanak, without the Naam, the Name of the Lord, they rise up and depart with blackened faces. ||2||

Pauree:

O Beloved, lead me to meet my True Friend; meeting with Him, I shall ask Him to show me the Path.

I am a sacrifice to that Friend, who shows it to me.

I share His Virtues with Him, and meditate on the Lord’s Name.

I serve my Beloved Lord forever; serving the Lord, I have found peace.

I am a sacrifice to the True Guru, who has imparted this understanding to me. ||12||

Punjabi Translation:

ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਬਚਨ ਬੋਲਦੇ ਹਨ (ਪਰ ਉਹ ਸਿੱਖਿਆ) ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਲਈ ਸਾਂਝੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ (ਸੁਣ ਕੇ) ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਡਰ (ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਧਾਰਨ) ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਹ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਵਰਤਦਾ ਹੋਇਆ ਹੀ ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ ਉਦਾਸ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਪਤੀਜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਬਾਹਰ ਭਟਕਣੋਂ ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨ ਪਤੀਜਿਆ ਨਹੀਂ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ॥੧॥

ਹੇ ਪੰਡਿਤ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ (ਹਰੀ ਵਿਚ) ਮਨ ਨਹੀਂ ਜੋੜਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਖ਼ਰ ਦੁੱਖ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ;

ਉਹਨਾਂ ਅੰਦਰੋਂ ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।

(ਪਰ) ਹੇ ਪੰਡਿਤ! ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਹਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਰੱਤੇ ਹੋਏ ਹਨ,

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕੀਤੀ ਹੈ ਤੇ ਹਰੀ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਹਨ।

ਹੇ ਪੰਡਿਤ! ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ (ਫਸੇ ਰਿਹਾਂ) ਬਰਕਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ (ਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਵਧਦਾ-ਫੁਲਦਾ ਨਹੀਂ) ਤੇ ਨਾਹ ਹੀ ਨਾਮ-ਧਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ;

ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸੰਤੋਖ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਹਰ ਵੇਲੇ (ਉਮਰ) ਸੜਦਿਆਂ ਹੀ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਹੈ;

ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਿਲਾ-ਗੁਜ਼ਾਰੀ ਮੁੱਕਦੀ ਨਹੀਂ ਤੇ ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਨਾਮ ਤੋਂ ਸੱਖਣਾ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖ ਕਾਲੇ-ਮੂੰਹ ਹੀ (ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ) ਉੱਠ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੨॥

ਹੇ ਪਿਆਰੇ ਹਰੀ! ਮੈਨੂੰ ਗੁਰਮੁਖ ਮਿਲਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਰਾਹ ਪੁੱਛਾਂ।

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਮੈਨੂੰ ਹਰੀ ਮਿਤ੍ਰ (ਦੀ ਖ਼ਬਰ) ਦੱਸੇ, ਮੈਂ ਉਸ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ।

ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਭਿਆਲੀ ਪਾਵਾਂ ਤੇ ਹਰੀ-ਨਾਮ ਸਿਮਰਾਂ।

ਮੈਂ ਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਹਰੀ ਸਿਮਰਾਂ ਤੇ ਸਿਮਰ ਕੇ ਸੁਖ ਲਵਾਂ।

ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਉਸ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤੋਂ, ਜਿਸ ਨੇ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ) ਸਮਝ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੈ ॥੧੨॥

Spanish Translation:

Slok, Mejl Guru Amar Das, Tercer Canal Divino.

Los seres grandiosos hablan en términos particulares, pero su Sabiduría es aplicable al mundo entero.

Aquél que ve hacia Dios, Le tiene Reverencia y conoce Su Ser,

y por la Gracia del Guru muere para su ego. Entonces su mente está contenta consigo misma.

Dice Nanak, aquéllos que no tienen fe en su propia mente, ¿qué tipo de Sabiduría van a impartir a otros? (1)

Mejl Guru Amar Das, Tercer Canal Divino.

Aquéllos que no han entonado su mente en Dios, se lamentan al final;

permanecen ciegos por dentro y por fuera, y de ninguna forma despiertan.

Oh erudito, el mundo entero es emancipado por aquéllos que están imbuidos en el Señor.

El ser de aquéllos que alaban al Señor a través de la Palabra del Shabd del Guru, se funde en Dios.

Oh erudito, la dualidad no sirve de nada;

uno no gana las riquezas del Señor así. Aquél que lee, pero no está contenido en su ser, se consume siempre en su fuego interior.

Sus angustias no terminan ni su duda lo abandona.

Dice Nanak, sin el Nombre del Señor uno deja este mundo en la deshonra. (2)

Pauri

Oh Amor, guíame hasta mi Guru, mi Amigo, para que conozca Tu Sendero.

Ofrezco mi vida en sacrificio a tal Amigo, oh Amor, quien me muestra Tu Sendero.

Voy a compartir Sus Virtudes y en Su Compañía habitar en Tu Nombre.

Te voy a servir siempre, oh Amor, y seré bendecido con Tu Paz.

Mi vida está dedicada al Guru, quien me hizo sabio en Dios. (12)