ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਭਈ ਮਤਿ ਮਧਿਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ॥

ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਭੁ ਕਪਟੋ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਕਪਟੇ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹੀ ॥

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਫਿਰਾਹੀ ॥

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧॥

ਮਃ ੪ ॥

ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨੂਆ ਥਿਰੁ ਨਾਹਿ ॥

ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹਿ ॥

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤਿਨ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਕੋਈ ਜਾਹਿ ॥

ਓਇ ਆਪਿ ਦੁਖੀ ਸੁਖੁ ਕਬਹੂ ਨ ਪਾਵਹਿ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥

ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਹਿ ॥੨॥

ਪਉੜੀ ॥

ਸੰਤ ਭਗਤ ਪਰਵਾਣੁ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਇਆ ॥

ਸੇਈ ਬਿਚਖਣ ਜੰਤ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇਆ ॥

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਧੂਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਾਇਆ ॥

ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥

English Transliteration:

salok mahalaa 4 |

antar agiaan bhee mat madhim satigur kee parateet naahee |

andar kapatt sabh kapatto kar jaanai kapatte khapeh khapaahee |

satigur kaa bhaanaa chit na aavai aapanai suaae firaahee |

kirapaa kare je aapanee taa naanak sabad samaahee |1|

mahalaa 4 |

manamukh maaeaa mohi viaape doojai bhaae manooaa thir naeh |

anadin jalat raheh din raatee haumai khapeh khapaeh |

antar lobh mahaa gubaaraa tin kai nikatt na koee jaeh |

oe aap dukhee sukh kabahoo na paaveh janam mareh mar jaeh |

naanak bakhas le prabh saachaa ji gur charanee chit laeh |2|

paurree |

sant bhagat paravaan jo prabh bhaaeaa |

seee bichakhan jant jinee har dhiaaeaa |

amrit naam nidhaan bhojan khaaeaa |

sant janaa kee dhoor masatak laaeaa |

naanak bhe puneet har teerath naaeaa |26|

Devanagari:

सलोकु मः ४ ॥

अंतरि अगिआनु भई मति मधिम सतिगुर की परतीति नाही ॥

अंदरि कपटु सभु कपटो करि जाणै कपटे खपहि खपाही ॥

सतिगुर का भाणा चिति न आवै आपणै सुआइ फिराही ॥

किरपा करे जे आपणी ता नानक सबदि समाही ॥१॥

मः ४ ॥

मनमुख माइआ मोहि विआपे दूजै भाइ मनूआ थिरु नाहि ॥

अनदिनु जलत रहहि दिनु राती हउमै खपहि खपाहि ॥

अंतरि लोभु महा गुबारा तिन कै निकटि न कोई जाहि ॥

ओइ आपि दुखी सुखु कबहू न पावहि जनमि मरहि मरि जाहि ॥

नानक बखसि लए प्रभु साचा जि गुर चरनी चितु लाहि ॥२॥

पउड़ी ॥

संत भगत परवाणु जो प्रभि भाइआ ॥

सेई बिचखण जंत जिनी हरि धिआइआ ॥

अंम्रितु नामु निधानु भोजनु खाइआ ॥

संत जना की धूरि मसतकि लाइआ ॥

नानक भए पुनीत हरि तीरथि नाइआ ॥२६॥

English Translation:

Shalok, Fourth Mehl:

He has spiritual ignorance within, and his intellect is dull and dim; he does not place his faith in the True Guru.

He has deceit within himself, and so he sees deception in all others; through his deceptions, he is totally ruined.

The True Guru’s Will does not enter into his consciousness, and so he wanders around, pursuing his own interests.

If He grants His Grace, then Nanak is absorbed into the Word of the Shabad. ||1||

Fourth Mehl:

The self-willed manmukhs are engrossed in emotional attachment to Maya; in the love of duality, their minds are unsteady.

Night and day, they are burning; day and night, they are totally ruined by their egotism.

Within them, is the total pitch darkness of greed, and no one even approaches them.

They themselves are miserable, and they never find peace; they are born, only to die, and die again.

O Nanak, the True Lord God forgives those, who focus their consciousness on the Guru’s feet. ||2||

Pauree:

That Saint, that devotee, is acceptable, who is loved by God.

Those beings are wise, who meditate on the Lord.

They eat the food, the treasure of the Ambrosial Naam, the Name of the Lord.

They apply the dust of the feet of the Saints to their foreheads.

O Nanak, they are purified, bathing in the sacred shrine of the Lord. ||26||

Punjabi Translation:

(ਮਨਮੁਖ ਦੇ) ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਅਗਿਆਨ ਹੈ, (ਉਸ ਦੀ) ਅਕਲਿ ਹੋਛੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਉਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਦਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ;

ਮਨ ਵਿਚ ਧੋਖਾ (ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਭੀ) ਉਹ ਸਾਰਾ ਧੋਖਾ ਹੀ ਧੋਖਾ ਵਰਤਦਾ ਸਮਝਦਾ ਹੈ। (ਮਨਮੁਖ ਬੰਦੇ ਆਪ) ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ (ਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ) ਦੁਖੀ ਕਰਦੇ ਹਨ;

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਿੱਤ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ (ਭਾਵ, ਭਾਣਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ) ਤੇ ਆਪਣੀ ਗ਼ਰਜ਼ ਦੇ ਪਿਛੇ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ;

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੇ ਹਰੀ ਆਪਣੀ ਮੇਹਰ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਹੀ ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੧॥

ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਗ੍ਰਸੇ ਹੋਏ ਮਨਮੁਖਾਂ ਦਾ ਮਨ ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਇਕ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਟਿਕਦਾ।

ਹਰ ਵੇਲੇ ਦਿਨ ਰਾਤ (ਮਾਇਆ ਵਿਚ) ਸੜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਆਪ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੋਭ-ਰੂਪ ਵੱਡਾ ਹਨੇਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਢੁਕਦਾ।

ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਦੁਖੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਕਦੇ ਸੁਖੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਸਦਾ ਜੰਮਣ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੇ ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਚਿੱਤ ਜੋੜਨ, ਤਾਂ ਸੱਚਾ ਹਰੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਖ਼ਸ਼ ਲਏ ॥੨॥

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਹਨ, ਉਹ ਸੰਤ ਹਨ, ਭਗਤ ਹਨ ਉਹੀ ਕਬੂਲ ਹਨ।

ਉਹੋ ਮਨੁੱਖ ਸਿਆਣੇ ਹਨ ਜੋ ਹਰੀ-ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ।

ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ-ਰੂਪ ਭੋਜਨ ਖਾਂਦੇ ਹਨ,

ਤੇ ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਚਰਨ-ਧੂੜ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਲਾਂਦੇ ਹਨ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮਨੁੱਖ) ਹਰੀ (ਦੇ ਭਜਨ-ਰੂਪ) ਤੀਰਥ ਤੇ ਨ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੨੬॥

Spanish Translation:

Slok, Mejl Guru Ram Das, Cuarto Canal Divino.

Cuando la mente es ignorante, nuestro intelecto es denso y uno no conoce al Guru.

En nuestro interior está la traición y así uno traiciona por todas partes y es destruido.

Uno no enaltece la Voluntad del Guru en la mente y vaga por todas partes sirviendo como instrumento

para su propia destrucción. Pero si el Señor tiene Misericordia de nosotros, entonces nos inmergimos en la Palabra del Shabd. (1)

Mejl Guru Ram Das, Cuarto Canal Divino.

El hombre de ego es atrapado por el amor de Maya, y estando apegado al otro,

su mente no está tranquila. Se consume en su propio fuego noche y día y ese ego lo destruye.

En él se encuentra la codicia, la gran oscuridad, y no se le acerca nadie.

Él mismo está infeliz, y sin Bondad, nace para morir y para nacer y volver a morir.

Dice Nanak, el Señor Verdadero lo redime también si se entona a los Pies del Guru. (2)

Pauri

Ese Devoto, ese Santo es aprobado si Dios los ama.

Los verdaderos Sabios son los que meditan en el Señor, el Dios.

Alimentan su ser con el Tesoro del Néctar del Ambrosial Naam,

el Nombre de Dios y untan sobre sus frentes el Polvo de los Pies de los Santos.

Oh dice Nanak, son purificados, bañándose en el Santuario Sagrado del Señor (26)