ਸਲੋਕੁ ॥

ਕਿਆ ਸੁਣੇਦੋ ਕੂੜੁ ਵੰਞਨਿ ਪਵਣ ਝੁਲਾਰਿਆ ॥

ਨਾਨਕ ਸੁਣੀਅਰ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ਜੋ ਸੁਣੇਦੇ ਸਚੁ ਧਣੀ ॥੧॥

ਛੰਤੁ ॥

ਤਿਨ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਜਿਨ ਪ੍ਰਭੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਿਆ ਰਾਮ ॥

ਸੇ ਸਹਜਿ ਸੁਹੇਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਭਣਿਆ ਰਾਮ ॥

ਸੇ ਸਹਜਿ ਸੁਹੇਲੇ ਗੁਣਹ ਅਮੋਲੇ ਜਗਤ ਉਧਾਰਣ ਆਏ ॥

ਭੈ ਬੋਹਿਥ ਸਾਗਰ ਪ੍ਰਭ ਚਰਣਾ ਕੇਤੇ ਪਾਰਿ ਲਘਾਏ ॥

ਜਿਨ ਕੰਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਤਿਨ ਕਾ ਲੇਖਾ ਨ ਗਣਿਆ ॥

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਿਆ ॥੧॥

ਸਲੋਕੁ ॥

ਲੋਇਣ ਲੋਈ ਡਿਠ ਪਿਆਸ ਨ ਬੁਝੈ ਮੂ ਘਣੀ ॥

ਨਾਨਕ ਸੇ ਅਖੜੀਆਂ ਬਿਅੰਨਿ ਜਿਨੀ ਡਿਸੰਦੋ ਮਾ ਪਿਰੀ ॥੧॥

ਛੰਤੁ ॥

ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਡਿਠਾ ਤਿਨ ਕੁਰਬਾਣੇ ਰਾਮ ॥

ਸੇ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਭਾਣੇ ਰਾਮ ॥

ਠਾਕੁਰਿ ਮਾਨੇ ਸੇ ਪਰਧਾਨੇ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥

ਹਰਿ ਰਸਹਿ ਅਘਾਏ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਮਈਆ ਜਾਤੇ ॥

ਸੇਈ ਸਜਣ ਸੰਤ ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਠਾਕੁਰ ਅਪਣੇ ਭਾਣੇ ॥

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਡਿਠਾ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੨॥

ਸਲੋਕੁ ॥

ਦੇਹ ਅੰਧਾਰੀ ਅੰਧ ਸੁੰਞੀ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀਆ ॥

ਨਾਨਕ ਸਫਲ ਜਨੰਮੁ ਜੈ ਘਟਿ ਵੁਠਾ ਸਚੁ ਧਣੀ ॥੧॥

ਛੰਤੁ ॥

ਤਿਨ ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾਂ ਜਿਨ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਡੀਠਾ ਰਾਮ ॥

ਜਨ ਚਾਖਿ ਅਘਾਣੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੀਠਾ ਰਾਮ ॥

ਹਰਿ ਮਨਹਿ ਮੀਠਾ ਪ੍ਰਭੂ ਤੂਠਾ ਅਮਿਉ ਵੂਠਾ ਸੁਖ ਭਏ ॥

ਦੁਖ ਨਾਸ ਭਰਮ ਬਿਨਾਸ ਤਨ ਤੇ ਜਪਿ ਜਗਦੀਸ ਈਸਹ ਜੈ ਜਏ ॥

ਮੋਹ ਰਹਤ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਪੰਚ ਤੇ ਸੰਗੁ ਤੂਟਾ ॥

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾ ਜਿਨ ਘਟਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੂਠਾ ॥੩॥

ਸਲੋਕੁ ॥

ਜੋ ਲੋੜੀਦੇ ਰਾਮ ਸੇਵਕ ਸੇਈ ਕਾਂਢਿਆ ॥

ਨਾਨਕ ਜਾਣੇ ਸਤਿ ਸਾਂਈ ਸੰਤ ਨ ਬਾਹਰਾ ॥੧॥

ਛੰਤੁ ॥

ਮਿਲਿ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਖਟਾਨਾ ਰਾਮ ॥

ਸੰਗਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਨਾ ਰਾਮ ॥

ਸੰਮਾਇ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਕਰਤੇ ਆਪਿ ਆਪਹਿ ਜਾਣੀਐ ॥

ਤਹ ਸੁੰਨਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਾਗੀ ਏਕੁ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ॥

ਆਪਿ ਗੁਪਤਾ ਆਪਿ ਮੁਕਤਾ ਆਪਿ ਆਪੁ ਵਖਾਨਾ ॥

ਨਾਨਕ ਭ੍ਰਮ ਭੈ ਗੁਣ ਬਿਨਾਸੇ ਮਿਲਿ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਖਟਾਨਾ ॥੪॥੨॥

English Transliteration:

salok |

kiaa sunedo koorr vanyan pavan jhulaariaa |

naanak suneear te paravaan jo sunede sach dhanee |1|

chhant |

tin ghol ghumaaee jin prabh sravanee suniaa raam |

se sehaj suhele jin har har rasanaa bhaniaa raam |

se sehaj suhele gunah amole jagat udhaaran aae |

bhai bohith saagar prabh charanaa kete paar laghaae |

jin knau kripaa karee merai tthaakur tin kaa lekhaa na ganiaa |

kahu naanak tis ghol ghumaaee jin prabh sravanee suniaa |1|

salok |

loein loee dditth piaas na bujhai moo ghanee |

naanak se akharreean bian jinee ddisando maa piree |1|

chhant |

jinee har prabh dditthaa tin kurabaane raam |

se saachee daragah bhaane raam |

tthaakur maane se paradhaane har setee rang raate |

har raseh aghaae sehaj samaae ghatt ghatt rameea jaate |

seee sajan sant se sukhee tthaakur apane bhaane |

kahu naanak jin har prabh dditthaa tin kai sad kurabaane |2|

salok |

deh andhaaree andh sunyee naam vihooneea |

naanak safal janam jai ghatt vutthaa sach dhanee |1|

chhant |

tin khaneeai vanyaan jin meraa har prabh ddeetthaa raam |

jan chaakh aghaane har har amrit meetthaa raam |

har maneh meetthaa prabhoo tootthaa amiau vootthaa sukh bhe |

dukh naas bharam binaas tan te jap jagadees eesah jai je |

moh rehat bikaar thaake panch te sang toottaa |

kahu naanak tin khaneeai vanyaa jin ghatt meraa har prabh vootthaa |3|

salok |

jo lorreede raam sevak seee kaandtiaa |

naanak jaane sat saanee sant na baaharaa |1|

chhant |

mil jal jaleh khattaanaa raam |

sang jotee jot milaanaa raam |

samaae pooran purakh karate aap aapeh jaaneeai |

teh sun sehaj samaadh laagee ek ek vakhaaneeai |

aap gupataa aap mukataa aap aap vakhaanaa |

naanak bhram bhai gun binaase mil jal jaleh khattaanaa |4|2|

Devanagari:

सलोकु ॥

किआ सुणेदो कूड़ु वंञनि पवण झुलारिआ ॥

नानक सुणीअर ते परवाणु जो सुणेदे सचु धणी ॥१॥

छंतु ॥

तिन घोलि घुमाई जिन प्रभु स्रवणी सुणिआ राम ॥

से सहजि सुहेले जिन हरि हरि रसना भणिआ राम ॥

से सहजि सुहेले गुणह अमोले जगत उधारण आए ॥

भै बोहिथ सागर प्रभ चरणा केते पारि लघाए ॥

जिन कंउ क्रिपा करी मेरै ठाकुरि तिन का लेखा न गणिआ ॥

कहु नानक तिसु घोलि घुमाई जिनि प्रभु स्रवणी सुणिआ ॥१॥

सलोकु ॥

लोइण लोई डिठ पिआस न बुझै मू घणी ॥

नानक से अखड़ीआं बिअंनि जिनी डिसंदो मा पिरी ॥१॥

छंतु ॥

जिनी हरि प्रभु डिठा तिन कुरबाणे राम ॥

से साची दरगह भाणे राम ॥

ठाकुरि माने से परधाने हरि सेती रंगि राते ॥

हरि रसहि अघाए सहजि समाए घटि घटि रमईआ जाते ॥

सेई सजण संत से सुखीए ठाकुर अपणे भाणे ॥

कहु नानक जिन हरि प्रभु डिठा तिन कै सद कुरबाणे ॥२॥

सलोकु ॥

देह अंधारी अंध सुंञी नाम विहूणीआ ॥

नानक सफल जनंमु जै घटि वुठा सचु धणी ॥१॥

छंतु ॥

तिन खंनीऐ वंञां जिन मेरा हरि प्रभु डीठा राम ॥

जन चाखि अघाणे हरि हरि अंम्रितु मीठा राम ॥

हरि मनहि मीठा प्रभू तूठा अमिउ वूठा सुख भए ॥

दुख नास भरम बिनास तन ते जपि जगदीस ईसह जै जए ॥

मोह रहत बिकार थाके पंच ते संगु तूटा ॥

कहु नानक तिन खंनीऐ वंञा जिन घटि मेरा हरि प्रभु वूठा ॥३॥

सलोकु ॥

जो लोड़ीदे राम सेवक सेई कांढिआ ॥

नानक जाणे सति सांई संत न बाहरा ॥१॥

छंतु ॥

मिलि जलु जलहि खटाना राम ॥

संगि जोती जोति मिलाना राम ॥

संमाइ पूरन पुरख करते आपि आपहि जाणीऐ ॥

तह सुंनि सहजि समाधि लागी एकु एकु वखाणीऐ ॥

आपि गुपता आपि मुकता आपि आपु वखाना ॥

नानक भ्रम भै गुण बिनासे मिलि जलु जलहि खटाना ॥४॥२॥

English Translation:

Salok:

Why do you listen to falsehood? It shall vanish like a gust of wind.

O Nanak, those ears are acceptable, which listen to the True Master. ||1||

Chhant:

I am a sacrifice to those who listen with their ears to the Lord God.

Blissful and comfortable are those, who with their tongues chant the Name of the Lord, Har, Har.

They are naturally embellished, with priceless virtues; they have come to save the world.

God’s Feet are the boat, which carries so many across the terrifying world-ocean.

Those who are blessed with the favor of my Lord and Master, are not asked to render their account.

Says Nanak, I am a sacrifice to those who listen to God with their ears. ||1||

Salok:

With my eyes, I have seen the Light of the Lord, but my great thirst is not quenched.

O Nanak, those eyes are different, which behold my Husband Lord. ||1||

Chhant:

I am a sacrifice to those who have seen the Lord God.

In the True Court of the Lord, they are approved.

They are approved by their Lord and Master, and acclaimed as supreme; they are imbued with the Lord’s Love.

They are satiated with the sublime essence of the Lord, and they merge in celestial peace; in each and every heart, they see the all-pervading Lord.

They alone are the friendly Saints, and they alone are happy, who are pleasing to their Lord and Master.

Says Nanak, I am forever a sacrifice to those who have seen the Lord God. ||2||

Salok:

The body is blind, totally blind and desolate, without the Naam.

O Nanak, fruitful is the life of that being, within whose heart the True Lord and Master abides. ||1||

Chhant:

I am cut into pieces as a sacrifice, to those who have seen my Lord God.

His humble servants partake of the Sweet Ambrosial Nectar of the Lord, Har, Har, and are satiated.

The Lord seems sweet to their minds; God is merciful to them, His Ambrosial Nectar rains down upon them, and they are at peace.

Pain is eliminated and doubt is dispelled from the body; chanting the Name of the Lord of the World, their victory is celebrated.

They are rid of emotional attachment, their sins are erased, and their association with the five passions is broken off.

Says Nanak, I am every bit a sacrifice to those, within whose hearts my Lord God abides. ||3||

Salok:

Those who long for the Lord, are said to be His servants.

Nanak knows this Truth, that the Lord is not different from His Saint. ||1||

Chhant:

As water mixes and blends with water,

so does one’s light mix and blend with the Lord’s Light.

Merging with the perfect, all-powerful Creator, one comes to know his own self.

Then, he enters the celestial state of absolute Samaadhi, and speaks of the One and Only Lord.

He Himself is unmanifest, and He Himself is liberated; He Himself speaks of Himself.

O Nanak, doubt, fear and the limitations of the three qualities are dispelled, as one merges into the Lord, like water blending with water. ||4||2||

Punjabi Translation:

ਨਾਸਵੰਤ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਕੀਹ ਗੱਲ ਸੁਨਣੀ, ਇਹ ਤਾਂ ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲਿਆਂ ਵਾਂਗ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਕੰਨ (ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ) ਕਬੂਲ ਹਨ ਜੇਹੜੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ (ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ) ਨੂੰ ਸੁਣਦੇ ਹਨ ॥੧॥

ਛੰਤ।

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ (ਦਾ ਨਾਮ) ਸੁਣਿਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।

ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਦੇ ਹਨ ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਸੁਖੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਸੁਖੀ ਜੀਵਨ ਜੀਊਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਮੋਲਕ ਗੁਣਾਂ ਵਾਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਤਾਂ ਜਗਤ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਾਣ ਵਾਸਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਇਸ ਭਿਆਨਕ ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਣ ਵਾਸਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚਰਨ ਜਹਾਜ਼ ਹਨ (ਆਪ ਨਾਮ ਜਪਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ) ਅਨੇਕਾਂ ਨੂੰ (ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੋੜ ਕੇ) ਪਾਰ ਲੰਘਾ ਦੇਂਦੇ ਹਨ।

ਮੇਰੇ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉਤੇ ਮੇਹਰ (ਦੀ ਨਿਗਾਹ) ਕੀਤੀ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਕਰਨਾ ਉਸ ਨੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

ਨਾਨਕ ਆਖਦਾ ਹੈ- ਮੈਂ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ) ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ॥੧॥

ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਜਗਤ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਹੈ, (ਅਜੇ ਭੀ) ਮੈਨੂੰ (ਜਗਤ ਵੇਖਣ ਦੀ ਪਿਆਸ) ਬਹੁਤ ਹੈ, ਇਹ ਪਿਆਸ ਬੁੱਝਦੀ ਨਹੀਂ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ, ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਹਨ (ਉਹਨਾਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਪਦਾਰਥ ਵੇਖਣ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ) ॥੧॥

ਛੰਤੁ।

ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕੀਤਾ ਹੈ,

ਉਹ (ਵਡ-ਭਾਗੀ) ਬੰਦੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਪਸੰਦ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਦਰ-ਮਾਣ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, (ਹਰ ਥਾਂ) ਮੰਨੇ-ਪ੍ਰਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ-ਰਸ ਨਾਲ ਰੱਜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਹਰੇਕ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ ਪਛਾਣਦੇ ਹਨ।

ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਭਲੇ ਹਨ, ਸੰਤ ਹਨ, ਸੁਖੀ ਹਨ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ।

ਨਾਨਕ ਆਖਦਾ ਹੈ- ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਹਰੀ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ॥੨॥

ਜੇਹੜਾ ਸਰੀਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਸੱਖਣਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਜੀਵਨ ਕਾਮਯਾਬ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ॥੧॥

ਛੰਤੁ।

ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ-ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਹਰੀ-ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ,

ਜੋ ਨਾਮ-ਰਸ ਚੱਖ ਕੇ ਰੱਜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ-ਜਲ ਮਿੱਠਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।

ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਉਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ-ਜਲ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਆਨੰਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਜਗਤ ਦੇ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਜੈ-ਜੈਕਾਰ ਆਖ ਆਖ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਦੁੱਖ ਤੇ ਭਰਮ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਮੋਹ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਵਿਕਾਰ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਾਮਾਦਿਕ ਪੰਜਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਨਾਨਕ ਆਖਦਾ ਹੈ- ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਹਰੀ-ਪ੍ਰਭੂ ਆ ਵੱਸਿਆ ਹੈ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ-ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ॥੩॥

ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਹੀ (ਅਸਲ) ਸੇਵਕ ਅਖਵਾਂਦੇ ਹਨ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸੱਚ ਜਾਣ, ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਸੰਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ॥੧॥

ਛੰਤ।

(ਜਿਵੇਂ) ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਮਿਲ ਕੇ ਇਕ-ਰੂਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

(ਤਿਵੇਂ ਸੇਵਕ ਦੀ) ਆਤਮਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਪੂਰਨ ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਕਰਤਾਰ ਨੇ ਜਿਸ ਸੇਵਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਚ ਲੀਨ ਕਰ ਲਿਆ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇਹ ਸੂਝ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ (ਹਰ ਥਾਂ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਹੀ ਆਪ ਹੈ,

ਉਸ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲੋਂ) ਸੁੰਞ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਹੁੰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਆਪ ਹੀ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਫਿਰ ਭੀ ਉਹ ਆਪ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ (ਹਰ ਥਾਂ ਵਿਆਪਕ ਹੋਣ ਕਰਕੇ) ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਮਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਸੇਵਕ ਦੇ) ਅੰਦਰੋਂ ਭਰਮ ਡਰ ਤੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਤਿੰਨ ਗੁਣ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, (ਉਹ ਇਉਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਇਕ-ਰੂਪ ਹੋਇਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ) ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਕੇ ਇਕ ਰੂਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੪॥੨॥

Spanish Translation:

Slok

¿Por qué escuchar lo falso? Pues lo falso es insustancial y fútil como el viento.

Dice Nanak, sólo los oídos que escuchan la Alabanza del Verdadero Señor son aprobados en la Corte del Señor. (1)

Chhant

Ofrezco mi ser en sacrificio a aquéllos que han escuchado el Nombre del Señor;

sólo están en Paz y en Éxtasis aquéllos que recitan el Nombre de Dios.

En Éxtasis y en Felicidad viven esos hombres invaluables y de tanto mérito; ellos han venido a emancipar al mundo.

Los Pies del Señor son el Barco con el que millones han podido cruzar el mar de la existencia.

Aquéllos que tienen la Compasión de mi Maestro, no les es pedido entregar cuentas de sus acciones,

dice Nanak, ofrezco mi ser en sacrificio a aquéllos que escuchan la Alabanza del Señor. (1)

Slok

He visto la Luz del Señor con mis ojos y sin embargo, mi sed inmensa todavía no se ha calmado.

Pero esos ojos se ponen diferentes, oh Nanak, esos ojos con los cuáles uno ve a su Amado Señor. (1)

Chhant

Me postro reverente ante aquéllos que han visto a mi Señor,

pues ellos son los aprobados en la Corte Verdadera de Dios. Siendo aprobados por el Maestro,

fueron reconocidos como supremos y se fundieron en el Amor de Dios.

Invadidos de la Esencia del Señor, se inmergieron en la Paz, y vieron a su Señor en cada corazón.

Esos, mis compañeros, son los Santos Benditos, con quienes el Señor está complacido.

Dice Nanak, me postro reverente ante aquéllos que han visto a mi Señor. (2)

Slok

El cuerpo está ciego y vacío sin el Naam.

Dice Nanak, fructífera es la vida de aquél en cuyo corazón habita el Verdadero Señor. (1)

Chhant

En sacrificio ofrezco cada átomo de mi ser a aquél que ha visto a mi Señor.

Los Sirvientes del Señor están saciados, pues participan del Dulce Néctar de Dios. El Señor es dulce a sus mentes y gozan de Su Compasión.

Su Compasión está con ellos y sobre ellos cae el rocío del Néctar del Señor que los hace habitar en Éxtasis.

Sus aflicciones y dudas han desaparecido y contemplan al Señor del Universo. Oh, ¡Victoria sea para el Señor!

Los Sirvientes del Señor se liberan de sus faltas y de su infatuación, y las cinco pasiones se alejan de ellos.

Dice Nanak, ofrezco mi ser en sacrificio a aquél en cuyo corazón habita el Señor, el Dios.(3)

Slok

Aquéllos que buscan a su Señor, son los Verdaderos Sirvientes de Dios.

Dice Nanak, es Verdad que el Señor habita en los corazones de los Santos. (1)

Chhant

Así como el agua se mezcla con más agua y lo igual se funde con su igual,

así el Alma del hombre se inmerge en el Alma de Dios.

Cuando uno se inmerge en el Ser Perfecto, uno conoce Su Esencia.

Entra en el trance inmortal del Equilibrio y recita el Nombre del Uno sólo.

El Señor está escondido en todo, pero permanece desapegado y recita Él Mismo Su propia Alabanza.

Dice Nanak, aquéllos que se inmergen en su igual, así como el agua se mezcla con más agua, son liberados de la duda del miedo y entonces trascienden las tres cualidades. (4-2)