ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਇਹੁ ਜਗੁ ਝੂਠੁ ਪਸਾਰੋਵਾ ॥

ਸਚਾ ਘਰੁ ਸਚੜੈ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰੋਵਾ ॥

ਕੂੜਿ ਲਬਿ ਜਾਂ ਥਾਇ ਨ ਪਾਸੀ ਅਗੈ ਲਹੈ ਨ ਠਾਓ ॥

ਅੰਤਰਿ ਆਉ ਨ ਬੈਸਹੁ ਕਹੀਐ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਓ ॥

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਵਡਾ ਵੇਛੋੜਾ ਬਿਨਸੈ ਜਗੁ ਸਬਾਏ ॥

ਲਬਿ ਧੰਧੈ ਮਾਇਆ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਕਾਲੁ ਖੜਾ ਰੂਆਏ ॥੧॥

ਬਾਬਾ ਆਵਹੁ ਭਾਈਹੋ ਗਲਿ ਮਿਲਹ ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਦੇਹ ਆਸੀਸਾ ਹੇ ॥

ਬਾਬਾ ਸਚੜਾ ਮੇਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੀਆ ਦੇਹ ਅਸੀਸਾ ਹੇ ॥

ਆਸੀਸਾ ਦੇਵਹੋ ਭਗਤਿ ਕਰੇਵਹੋ ਮਿਲਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮੇਲੋ ॥

ਇਕਿ ਭੂਲੇ ਨਾਵਹੁ ਥੇਹਹੁ ਥਾਵਹੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਖੇਲੋ ॥

ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਾਚੈ ਵੇਸੇ ॥

ਸਾਜਨ ਸੈਣ ਮਿਲਹੁ ਸੰਜੋਗੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਖੋਲੇ ਫਾਸੇ ॥੨॥

ਬਾਬਾ ਨਾਂਗੜਾ ਆਇਆ ਜਗ ਮਹਿ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇਆ ॥

ਲਿਖਿਅੜਾ ਸਾਹਾ ਨਾ ਟਲੈ ਜੇਹੜਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥

ਬਹਿ ਸਾਚੈ ਲਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬਿਖਿਆ ਜਿਤੁ ਲਾਇਆ ਤਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥

ਕਾਮਣਿਆਰੀ ਕਾਮਣ ਪਾਏ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਗਲਿ ਤਾਗਾ ॥

ਹੋਛੀ ਮਤਿ ਭਇਆ ਮਨੁ ਹੋਛਾ ਗੁੜੁ ਸਾ ਮਖੀ ਖਾਇਆ ॥

ਨਾ ਮਰਜਾਦੁ ਆਇਆ ਕਲਿ ਭੀਤਰਿ ਨਾਂਗੋ ਬੰਧਿ ਚਲਾਇਆ ॥੩॥

ਬਾਬਾ ਰੋਵਹੁ ਜੇ ਕਿਸੈ ਰੋਵਣਾ ਜਾਨੀਅੜਾ ਬੰਧਿ ਪਠਾਇਆ ਹੈ ॥

ਲਿਖਿਅੜਾ ਲੇਖੁ ਨ ਮੇਟੀਐ ਦਰਿ ਹਾਕਾਰੜਾ ਆਇਆ ਹੈ ॥

ਹਾਕਾਰਾ ਆਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਰੁੰਨੇ ਰੋਵਣਹਾਰੇ ॥

ਪੁਤ ਭਾਈ ਭਾਤੀਜੇ ਰੋਵਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥

ਭੈ ਰੋਵੈ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਮਰੈ ਨ ਮੁਇਆ ਨਾਲੇ ॥

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਜਾਣ ਸਿਜਾਣਾ ਰੋਵਹਿ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥੪॥੫॥

English Transliteration:

vaddahans mahalaa 1 |

baabaa aaeaa hai utth chalanaa ihu jag jhootth pasaarovaa |

sachaa ghar sacharrai seveeai sach kharaa sachiaarovaa |

koorr lab jaan thaae na paasee agai lahai na tthaao |

antar aau na baisahu kaheeai jiau sunyai ghar kaao |

jaman maran vaddaa vechhorraa binasai jag sabaae |

lab dhandhai maaeaa jagat bhulaaeaa kaal kharraa rooaae |1|

baabaa aavahu bhaaeeho gal milah mil mil deh aaseesaa he |

baabaa sacharraa mel na chukee preetam keea deh aseesaa he |

aaseesaa devaho bhagat karevaho miliaa kaa kiaa melo |

eik bhoole naavahu thehahu thaavahu gurasabadee sach khelo |

jam maarag nahee jaanaa sabad samaanaa jug jug saachai vese |

saajan sain milahu sanjogee gur mil khole faase |2|

baabaa naangarraa aaeaa jag meh dukh sukh lekh likhaaeaa |

likhiarraa saahaa naa ttalai jeharraa purab kamaaeaa |

beh saachai likhiaa amrit bikhiaa jit laaeaa tith laagaa |

kaamaniaaree kaaman paae bahu rangee gal taagaa |

hochhee mat bheaa man hochhaa gurr saa makhee khaaeaa |

naa marajaad aaeaa kal bheetar naango bandh chalaaeaa |3|

baabaa rovahu je kisai rovanaa jaaneearraa bandh patthaaeaa hai |

likhiarraa lekh na metteeai dar haakaararraa aaeaa hai |

haakaaraa aaeaa jaa tis bhaaeaa rune rovanahaare |

put bhaaee bhaateeje roveh preetam at piaare |

bhai rovai gun saar samaale ko marai na mueaa naale |

naanak jug jug jaan sijaanaa roveh sach samaale |4|5|

Devanagari:

वडहंसु महला १ ॥

बाबा आइआ है उठि चलणा इहु जगु झूठु पसारोवा ॥

सचा घरु सचड़ै सेवीऐ सचु खरा सचिआरोवा ॥

कूड़ि लबि जां थाइ न पासी अगै लहै न ठाओ ॥

अंतरि आउ न बैसहु कहीऐ जिउ सुंञै घरि काओ ॥

जंमणु मरणु वडा वेछोड़ा बिनसै जगु सबाए ॥

लबि धंधै माइआ जगतु भुलाइआ कालु खड़ा रूआए ॥१॥

बाबा आवहु भाईहो गलि मिलह मिलि मिलि देह आसीसा हे ॥

बाबा सचड़ा मेलु न चुकई प्रीतम कीआ देह असीसा हे ॥

आसीसा देवहो भगति करेवहो मिलिआ का किआ मेलो ॥

इकि भूले नावहु थेहहु थावहु गुरसबदी सचु खेलो ॥

जम मारगि नही जाणा सबदि समाणा जुगि जुगि साचै वेसे ॥

साजन सैण मिलहु संजोगी गुर मिलि खोले फासे ॥२॥

बाबा नांगड़ा आइआ जग महि दुखु सुखु लेखु लिखाइआ ॥

लिखिअड़ा साहा ना टलै जेहड़ा पुरबि कमाइआ ॥

बहि साचै लिखिआ अंम्रितु बिखिआ जितु लाइआ तितु लागा ॥

कामणिआरी कामण पाए बहु रंगी गलि तागा ॥

होछी मति भइआ मनु होछा गुड़ु सा मखी खाइआ ॥

ना मरजादु आइआ कलि भीतरि नांगो बंधि चलाइआ ॥३॥

बाबा रोवहु जे किसै रोवणा जानीअड़ा बंधि पठाइआ है ॥

लिखिअड़ा लेखु न मेटीऐ दरि हाकारड़ा आइआ है ॥

हाकारा आइआ जा तिसु भाइआ रुंने रोवणहारे ॥

पुत भाई भातीजे रोवहि प्रीतम अति पिआरे ॥

भै रोवै गुण सारि समाले को मरै न मुइआ नाले ॥

नानक जुगि जुगि जाण सिजाणा रोवहि सचु समाले ॥४॥५॥

English Translation:

Wadahans, First Mehl:

O Baba, whoever has come, will rise up and leave; this world is merely a false show.

One’s true home is obtained by serving the True Lord; real Truth is obtained by being truthful.

By falsehood and greed, no place of rest is found, and no place in the world hereafter is obtained.

No one invites him to come in and sit down. He is like a crow in a deserted home.

Trapped by birth and death, he is separated from the Lord for such a long time; the whole world is wasting away.

Greed, worldly entanglements and Maya deceive the world. Death hovers over its head, and causes it to weep. ||1||

Come, O Baba, and Siblings of Destiny – let’s join together; take me in your arms, and bless me with your prayers.

O Baba, union with the True Lord cannot be broken; bless me with your prayers for union with my Beloved.

Bless me with your prayers, that I may perform devotional worship service to my Lord; for those already united with Him, what is there to unite?

Some have wandered away from the Name of the Lord, and lost the Path. The Word of the Guru’s Shabad is the true game.

Do not go on Death’s path; remain merged in the Word of the Shabad, the true form throughout the ages.

Through good fortune, we meet such friends and relatives, who meet with the Guru, and escape the noose of Death. ||2||

O Baba, we come into the world naked, into pain and pleasure, according to the record of our account.

The call of our pre-ordained destiny cannot be altered; it follows from our past actions.

The True Lord sits and writes of ambrosial nectar, and bitter poison; as the Lord attaches us, so are we attached.

The Charmer, Maya, has worked her charms, and the multi-colored thread is around everyone’s neck.

Through shallow intellect, the mind becomes shallow, and one eats the fly, along with the sweets.

Contrary to custom, he comes into the Dark Age of Kali Yuga naked, and naked he is bound down and sent away again. ||3||

O Baba, weep and mourn if you must; the beloved soul is bound and driven off.

The pre-ordained record of destiny cannot be erased; the summons has come from the Lord’s Court.

The messenger comes, when it pleases the Lord, and the mourners begin to mourn.

Sons, brothers, nephews and very dear friends weep and wail.

Let him weep, who weeps in the Fear of God, cherishing the virtues of God. No one dies with the dead.

O Nanak, throughout the ages, they are known as wise, who weep, remembering the True Lord. ||4||5||

Punjabi Translation:

ਹੇ ਭਾਈ! (ਜਗਤ ਵਿਚ ਜੇਹੜਾ ਭੀ ਜੀਵ ਜਨਮ ਲੈ ਕੇ) ਆਇਆ ਹੈ ਉਸ ਨੇ (ਆਖ਼ਰ ਇਥੋਂ) ਕੂਚ ਕਰ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਇਹ ਜਗਤ ਤਾਂ ਹੈ ਹੀ ਨਾਸਵੰਤ ਖਿਲਾਰਾ।

ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪਵਿਤ੍ਰ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲਈ ਯੋਗ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਜਾਂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਲਾਲਚ ਵਿਚ ਫਸਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ।

ਜਿਵੇਂ ਸੁੰਞੇ ਘਰ ਵਿਚ ਗਏ ਕਾਂ ਨੂੰ (ਕਿਸੇ ਨੇ ਰੋਟੀ ਦੀ ਗਰਾਹੀ ਆਦਿਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ) (ਤਿਵੇਂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸੇ ਜੀਵ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ) ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਆਖਣਾ “ਆਓ ਜੀ, ਅੰਦਰ ਲੰਘ ਆਵੋ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਵੋ।”

ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਭੁਗਤਣਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ (ਇਸ ਗੇੜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਨਾਲੋਂ) ਲੰਮਾ ਵਿਛੋੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ) ਜਗਤ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਜੇਹੜੇ ਭੀ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸਦੇ ਹਨ ਉਹ) ਸਾਰੇ (ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਮਰਦੇ ਹਨ)।

ਲਾਲਚ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮਾਇਆ ਦੇ ਹੀ ਆਹਰ ਵਿਚ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਜਗਤ ਸਹੀ ਜੀਵਨ-ਰਾਹ ਤੋਂ ਖੁੰਝਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇੰਜ ਇਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉਤੇ ਖਲੋਤਾ ਕਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਦੁੱਖੀ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੧॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਹੇ ਭਰਾਵੋ! ਆਓ, ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਬੈਠੀਏ, ਤੇ ਮਿਲ ਕੇ (ਆਪਣੇ ਵਿਛੁੜੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ) ਅਸੀਸਾਂ ਦੇਵੀਏ।

ਹੇ ਭਾਈ! ਸਦਾ-ਥਿਰ ਮੇਲ ਸਿਰਫ਼ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲਾਪ ਕਦੇ ਮੁੱਕਦਾ ਨਹੀਂ। ਆਓ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਲੋਂ ਅਸੀਸਾਂ ਮੰਗੀਏ (ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰੀਏ ਉਸ ਨਾਲ ਮੇਲ ਲਈ)।

(ਵਿਛੁੜੇ ਸਾਥੀ ਲਈ) ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰੋ (ਅਤੇ ਆਪ ਭੀ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰੋ। ਜੇਹੜੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਫਿਰ ਕਦੇ ਵਿਛੋੜਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਪਰ ਕਈ ਐਸੇ ਹਨ ਜੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਖੁੰਝੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਟਿਕਾਣੇ ਤੋਂ ਉਖੜੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡੋ।

ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਜਮ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ, ਉਹ ਸਦਾ ਲਈ ਹੀ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦਾ ਸਰੂਪ ਸਦਾ ਲਈ ਅਟੱਲ ਹੈ।

ਹੇ ਸੱਜਣ ਮਿੱਤ੍ਰ ਸਤਸੰਗੀਓ! ਸਤਸੰਗ ਵਿਚ ਰਲ ਬੈਠੋ। ਜੇਹੜੇ ਬੰਦੇ ਸਤਸੰਗ ਵਿਚ ਆਏ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦੇ ਫਾਹੇ ਵੱਢ ਲਏ ਹਨ ॥੨॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਜੀਵ ਜਗਤ ਵਿਚ ਨੰਗਾ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ (ਪੂਰਬਲੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ) ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਸੁਖ-ਰੂਪ ਲੇਖ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਮੁਕਰਰ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸਮਾ ਅਗਾਂਹ ਪਿਛਾਂਹ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, (ਨਾਹ ਹੀ ਉਹ ਦੁਖ ਸੁਖ ਵਾਪਰਨੋਂ ਹਟ ਸਕਦਾ ਹੈ) ਜੋ ਪੂਰਬਲੇ ਜਨਮ ਵਿਚ ਕਰਮ ਕਰ ਕੇ (ਕਮਾਈ ਵਜੋਂ) ਖੱਟਿਆ ਹੈ।

(ਜੀਵ ਦੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ) ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਸੋਚ-ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਲਿਖ ਦਿੱਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੀਵ ਨੇ ਨਵੇਂ ਜੀਵਨ-ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਿਹਾਝਣਾ ਹੈ ਜਾਂ ਮਾਇਆ-ਜ਼ਹਿਰ ਖੱਟਣਾ ਹੈ। ਇੰਜ ਜੀਵ ਨੂੰ ਜਿਧਰ ਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਧਰ ਇਹ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

(ਉਸੇ ਲਿਖੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ) ਜਾਦੂ ਟੂਣੇ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮਾਇਆ ਜੀਵ ਉਤੇ ਜਾਦੂ ਪਾ ਦੇਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਕਈ ਰੰਗਾਂ ਵਾਲਾ ਧਾਗਾ ਪਾ ਦੇਂਦੀ ਹੈ (ਭਾਵ, ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਮਾਇਆ ਇਸ ਨੂੰ ਮੋਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ)।

(ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ) ਜੀਵ ਦੀ ਮੱਤ ਥੋੜ੍ਹ-ਵਿਤੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮਨ ਥੋੜ੍ਹ-ਵਿਤਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਮੱਖੀ ਗੁੜ ਖਾਂਦੀ ਹੈ (ਤੇ ਗੁੜ ਨਾਲ ਚੰਬੜ ਕੇ ਹੀ ਮਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ)।

ਜੀਵ ਜਗਤ ਵਿਚ ਮਰਜਾਦਾ-ਰਹਿਤ ਨੰਗਾ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨੰਗਾ ਹੀ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਅੱਗੇ ਲਾ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥

ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ (ਇਸ ਮੌਤ ਸੱਦੇ ਨੂੰ ਟਾਲਣ ਲਈ) ਰੋਣਾ ਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਰੋ ਕੇ ਵੇਖ ਲਵੋ, ਪਰ ਜਿਸ ਪਿਆਰੇ ਸੰਭੰਧੀ ਦਾ ਸੱਦਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਅੱਗੇ ਤੋਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਸ ਨੇ ਚਲੇ ਹੀ ਜਾਣਾ ਹੈ)।

(ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ) ਲਿਖਿਆ ਹੁਕਮ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕੀਦਾ, ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਦਰ ਤੋਂ ਸੱਦਾ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਹ ਸੱਦਾ ਅਮਿੱਟ ਹੈ)।

ਜਦੋਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ (ਆਪਣੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ) ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ (ਜੀਵ ਵਾਸਤੇ ਕੂਚ ਦਾ) ਸੱਦਾ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰੋਣ ਵਾਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਰੋਂਦੇ ਹਨ।

ਪੁੱਤਰ, ਭਰਾ, ਭਤੀਜੇ, ਬੜੇ ਪਿਆਰੇ ਸੰਬੰਧੀ (ਸਭੇ ਹੀ) ਰੋਂਦੇ ਹਨ।

(ਮਰੇ ਹੋਏ ਦੇ ਸੰਭੰਧੀ) ਸਹਮ ਵਿਚ ਰੋਂਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ (ਸੁਖਾਂ) ਨੂੰ ਮੁੜ ਮੁੜ ਚੇਤੇ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕਦੇ ਭੀ ਕੋਈ ਜੀਵ ਮੁਏ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਬੰਦੇ ਸਦਾ ਹੀ ਮਹਾ ਸਿਆਣੇ ਹਨ ਜੋ ਸਦਾ-ਥਿਰ-ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾ ਕੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਲੋਂ ਉਪਰਾਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੪॥੫॥

Spanish Translation:

Wadajans, Mejl Guru Nanak, Primer Canal Divino.

Oh amigo, el ego debe morir en vida para uno, ya que este mundo es un teatro falso.

El Verdadero Hogar se obtiene sirviendo al Señor. Uno logra la Verdad sólo siendo Verdadero con Dios;

en la falsedad no logra Paz, ni Refugio de ninguna forma y en ningún lado.

Nadie nos invita a sentarnos, porque uno vive como un cuervo en un lugar desértico, atrapado en medio de nacimientos y muertes.

Así, sólo nos alejamos cada vez más del Señor y el mundo entero es destruido.

El mundo vive desviado por la avaricia; involucrado en Maya, el terror a la muerte acecha y aflige a todos. (1)

Oh Baba, oh Hermanos del Destino, acójanme en su pecho y bendíganme, oh Baba, para que mi Unión con mi Señor perdure para siempre.

Bendíganme con su oración, para que pueda alabar a mi Dios, pero, ¿qué pueden decir a aquéllos que ya están unidos?

Hay algunos que son desviados del Sendero, y no alaban el Nombre del Señor. Instrúyanlos para que jueguen el verdadero Juego sin recorrer el sendero de la muerte,

y puedan inmergirse en la Palabra del Verdadero Shabd del Guru. Ese es el Verdadero Juego.

No sigas el sendero de la muerte, permanece fundido en la Palabra del Shabd, lo Único Verdadero a través de las épocas.

Es por una muy buena fortuna que encontramos a tales amigos y parientes. Ellos han encontrado al Guru, y son liberados del dogal de la muerte. (2)

Oh Baba, venimos desnudos al mundo, de acuerdo a la consecuencia de nuestras acciones.

El Mandato del Señor nadie lo puede borrar, pues ese decreto se conforma de acuerdo a nuestras acciones pasadas.

El Uno Verdadero escribe de virtud y de placer, y como es Su Voluntad así le va al hombre.

Maya, la encantadora, ha embrujado al mundo entero, atando todos los hilos de color en cada uno de los cuellos.

Siendo de mente poco profunda, uno se come los dulces junto con la mosca.

Sí, desnudo viene al mundo en la Edad oscura de Kali Yug, y desnudo se va. (3)

Oh amigo, sufre si quieres, pues tu amiga, el Alma, está siendo sacada ahora, atada a su maldad.

El Decreto del Señor no es borrado; el Llamado ha venido de la Corte del Señor.

El mensajero vino de la Corte cuando tal fue la Voluntad del Señor, y quienes se tenían que afligir,

se afligieron. Los hijos, hermanos y sobrinos lloraron junto con los otros seres amados.

Pero nadie se muere con los muertos, y sólo está enamorado quien alaba los Méritos del Señor y llora en Reverencia a Él.

Dice Nanak, aquéllos que aman el Verdadero Nombre son los sabios en cada época; así es que vengan y en Su Reverencia obtengan la Verdad del Señor. (4-5)