ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

ਮਨ ਕਾ ਕਹਿਆ ਮਨਸਾ ਕਰੈ ॥

ਇਹੁ ਮਨੁ ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਉਚਰੈ ॥

ਮਾਇਆ ਮਦਿ ਮਾਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥

ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਮੁਕਤਿ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਭਾਵੈ ॥੧॥

ਤਨੁ ਧਨੁ ਕਲਤੁ ਸਭੁ ਦੇਖੁ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਜਾਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ਕੀਚਹਿ ਰਸ ਭੋਗ ਖੁਸੀਆ ਮਨ ਕੇਰੀ ॥

ਧਨੁ ਲੋਕਾਂ ਤਨੁ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥

ਖਾਕੂ ਖਾਕੁ ਰਲੈ ਸਭੁ ਫੈਲੁ ॥

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਹੀ ਉਤਰੈ ਮੈਲੁ ॥੨॥

ਗੀਤ ਰਾਗ ਘਨ ਤਾਲ ਸਿ ਕੂਰੇ ॥

ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਦੂਰੇ ॥

ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਦਰਦੁ ਨ ਜਾਇ ॥

ਛੂਟੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਾਰੂ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੩॥

ਧੋਤੀ ਊਜਲ ਤਿਲਕੁ ਗਲਿ ਮਾਲਾ ॥

ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਪੜਹਿ ਨਾਟ ਸਾਲਾ ॥

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਮਾਇਆ ਮਦੁ ਪੀਆ ॥

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨਾਹੀ ਸੁਖੁ ਥੀਆ ॥੪॥

ਸੂਕਰ ਸੁਆਨ ਗਰਧਭ ਮੰਜਾਰਾ ॥

ਪਸੂ ਮਲੇਛ ਨੀਚ ਚੰਡਾਲਾ ॥

ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਹੁ ਫੇਰੇ ਤਿਨੑ ਜੋਨਿ ਭਵਾਈਐ ॥

ਬੰਧਨਿ ਬਾਧਿਆ ਆਈਐ ਜਾਈਐ ॥੫॥

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਲਹੈ ਪਦਾਰਥੁ ॥

ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਕਿਰਤਾਰਥੁ ॥

ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪੂਛ ਨ ਹੋਇ ॥

ਮਾਨੇ ਹੁਕਮੁ ਸੀਝੈ ਦਰਿ ਸੋਇ ॥੬॥

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਤਿਸ ਕਉ ਜਾਣੈ ॥

ਰਹੈ ਰਜਾਈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥

ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿ ਸਚੈ ਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥

ਕਾਲ ਬਿਕਾਲ ਸਬਦਿ ਭਏ ਨਾਸੁ ॥੭॥

ਰਹੈ ਅਤੀਤੁ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ॥

ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪੈ ਹੈ ਇਹੁ ਜਿਸ ਕਾ ॥

ਨਾ ਓਹੁ ਆਵੈ ਨਾ ਓਹੁ ਜਾਇ ॥

ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥੨॥

English Transliteration:

bilaaval mahalaa 1 |

man kaa kahiaa manasaa karai |

eihu man pun paap ucharai |

maaeaa mad maate tripat na aavai |

tripat mukat man saachaa bhaavai |1|

tan dhan kalat sabh dekh abhimaanaa |

bin naavai kichh sang na jaanaa |1| rahaau |

keecheh ras bhog khuseea man keree |

dhan lokaan tan bhasamai dteree |

khaakoo khaak ralai sabh fail |

bin sabadai nahee utarai mail |2|

geet raag ghan taal si koore |

trihu gun upajai binasai doore |

doojee duramat darad na jaae |

chhoottai guramukh daaroo gun gaae |3|

dhotee aoojal tilak gal maalaa |

antar krodh parreh naatt saalaa |

naam visaar maaeaa mad peea |

bin gur bhagat naahee sukh theea |4|

sookar suaan garadhabh manjaaraa |

pasoo malechh neech chanddaalaa |

gur te muhu fere tina jon bhavaaeeai |

bandhan baadhiaa aaeeai jaaeeai |5|

gur sevaa te lahai padaarath |

hiradai naam sadaa kirataarath |

saachee daragah poochh na hoe |

maane hukam seejhai dar soe |6|

satigur milai ta tis kau jaanai |

rahai rajaaee hukam pachhaanai |

hukam pachhaan sachai dar vaas |

kaal bikaal sabad bhe naas |7|

rahai ateet jaanai sabh tis kaa |

tan man arapai hai ihu jis kaa |

naa ohu aavai naa ohu jaae |

naanak saache saach samaae |8|2|

Devanagari:

बिलावलु महला १ ॥

मन का कहिआ मनसा करै ॥

इहु मनु पुंनु पापु उचरै ॥

माइआ मदि माते त्रिपति न आवै ॥

त्रिपति मुकति मनि साचा भावै ॥१॥

तनु धनु कलतु सभु देखु अभिमाना ॥

बिनु नावै किछु संगि न जाना ॥१॥ रहाउ ॥

कीचहि रस भोग खुसीआ मन केरी ॥

धनु लोकां तनु भसमै ढेरी ॥

खाकू खाकु रलै सभु फैलु ॥

बिनु सबदै नही उतरै मैलु ॥२॥

गीत राग घन ताल सि कूरे ॥

त्रिहु गुण उपजै बिनसै दूरे ॥

दूजी दुरमति दरदु न जाइ ॥

छूटै गुरमुखि दारू गुण गाइ ॥३॥

धोती ऊजल तिलकु गलि माला ॥

अंतरि क्रोधु पड़हि नाट साला ॥

नामु विसारि माइआ मदु पीआ ॥

बिनु गुर भगति नाही सुखु थीआ ॥४॥

सूकर सुआन गरधभ मंजारा ॥

पसू मलेछ नीच चंडाला ॥

गुर ते मुहु फेरे तिन जोनि भवाईऐ ॥

बंधनि बाधिआ आईऐ जाईऐ ॥५॥

गुर सेवा ते लहै पदारथु ॥

हिरदै नामु सदा किरतारथु ॥

साची दरगह पूछ न होइ ॥

माने हुकमु सीझै दरि सोइ ॥६॥

सतिगुरु मिलै त तिस कउ जाणै ॥

रहै रजाई हुकमु पछाणै ॥

हुकमु पछाणि सचै दरि वासु ॥

काल बिकाल सबदि भए नासु ॥७॥

रहै अतीतु जाणै सभु तिस का ॥

तनु मनु अरपै है इहु जिस का ॥

ना ओहु आवै ना ओहु जाइ ॥

नानक साचे साचि समाइ ॥८॥२॥

English Translation:

Bilaaval, First Mehl:

The human acts according to the wishes of the mind.

This mind feeds on virtue and vice.

Intoxicated with the wine of Maya, satisfaction never comes.

Satisfaction and liberation come, only to one whose mind is pleasing to the True Lord. ||1||

Gazing upon his body, wealth, wife and all his possessions, he is proud.

But without the Name of the Lord, nothing shall go along with him. ||1||Pause||

He enjoys tastes, pleasures and joys in his mind.

But his wealth will pass on to other people, and his body will be reduced to ashes.

The entire expanse, like dust, shall mix with dust.

Without the Word of the Shabad, his filth is not removed. ||2||

The various songs, tunes and rhythms are false.

Trapped by the three qualities, people come and go, far from the Lord.

In duality, the pain of their evil-mindedness does not leave them.

But the Gurmukh is emancipated by taking the medicine, and singing the Glorious Praises of the Lord. ||3||

He may wear a clean loin-cloth, apply the ceremonial mark to his forehead, and wear a mala around his neck;

but if there is anger within him, he is merely reading his part, like an actor in a play.

Forgetting the Naam, the Name of the Lord, he drinks in the wine of Maya.

Without devotional worship to the Guru, there is no peace. ||4||

The human is a pig, a dog, a donkey, a cat,

a beast, a filthy, lowly wretch, an outcast,

if he turns his face away from the Guru. He shall wander in reincarnation.

Bound in bondage, he comes and goes. ||5||

Serving the Guru, the treasure is found.

With the Naam in the heart, one always prospers.

And in the Court of the True Lord, you shall not be called to account.

One who obeys the Hukam of the Lord’s Command, is approved at the Lord’s Door. ||6||

Meeting the True Guru, one knows the Lord.

Understanding the Hukam of His Command, one acts according to His Will.

Understanding the Hukam of His Command, he dwells in the Court of the True Lord.

Through the Shabad, death and birth are ended. ||7||

He remains detached, knowing that everything belongs to God.

He dedicates his body and mind unto the One who owns them.

He does not come, and he does not go.

O Nanak, absorbed in Truth, he merges in the True Lord. ||8||2||

Punjabi Translation:

(ਪ੍ਰਭੂ-ਨਾਮ ਤੋਂ ਖੁੰਝੇ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖ ਦੀ) ਬੁੱਧੀ (ਭੀ) ਮਨ ਦੇ ਕਹੇ ਵਿਚ ਤੁਰਦੀ ਹੈ,

ਤੇ, ਇਹ ਮਨ ਨਿਰੀਆਂ ਇਹੀ ਗੱਲਾਂ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ (ਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂ ਦੀ ਮਰਯਾਦਾ ਅਨੁਸਾਰ) ਪੁੰਨ ਕੀਹ ਹੈ ਤੇ ਪਾਪ ਕੀਹ ਹੈ।

ਮਾਇਆ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਮਸਤ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ) ਰਜੇਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ ਰਜੇਵਾਂ ਤੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ ਖ਼ਲਾਸੀ ਤਦੋਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭੂ ਮਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪਏ ॥੧॥

ਹੇ ਅਭਿਮਾਨੀ ਜੀਵ! ਵੇਖ, ਇਹ ਸਰੀਰ, ਇਹ ਧਨ, ਇਹ ਇਸਤ੍ਰੀ-ਇਹ ਸਭ (ਸਦਾ ਨਾਲ ਨਿਭਣ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਹਨ)।

ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ (ਜੀਵ ਦੇ) ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ਮਾਇਕ ਰਸਾਂ ਦੇ ਭੋਗ ਕਰੀਦੇ ਹਨ, ਮਨ ਦੀਆਂ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣੀਦੀਆਂ ਹਨ,

(ਪਰ ਮੌਤ ਆਉਣ ਤੇ) ਧਨ (ਹੋਰ) ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਹ ਸਰੀਰ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਢੇਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਸਾਰਾ ਹੀ ਪਸਾਰਾ (ਅੰਤ) ਖ਼ਾਕ ਵਿਚ ਹੀ ਰਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

(ਮਨ ਉਤੇ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੈਲ ਇਕੱਠੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ) ਮੈਲ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਲਹਿੰਦੀ ॥੨॥

(ਪ੍ਰਭੂ-ਨਾਮ ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਕੇ) ਮਨੁੱਖ ਅਨੇਕਾਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਗੀਤ ਰਾਗ ਤੇ ਤਾਲ ਆਦਿਕਾਂ ਵਿਚ ਮਨ ਪਰਚਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਝੂਠੇ ਉੱਦਮ ਹਨ,

(ਕਿਉਂਕਿ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਜੀਵ) ਤਿੰਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਅਸਰ ਹੇਠ ਜੰਮਦਾ ਮਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ (ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਤੋਂ) ਵਿਛੁੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

(ਇਹਨਾਂ ਗੀਤਾਂ ਰਾਗਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਜੀਵ ਦੀ) ਹੋਰ ਝਾਕ ਤੇ ਭੈੜੀ ਮਤਿ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਆਤਮਕ ਰੋਗ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ।

(ਇਸ ਦੂਜੀ ਝਾਕ ਤੋਂ, ਦੁਰਮਤਿ ਤੋਂ, ਆਤਮਕ ਰੋਗ ਤੋਂ ਉਹ ਮਨੁੱਖ) ਖ਼ਲਾਸੀ ਪਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਹੈ (ਇਹ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਹੀ ਇਹਨਾਂ ਰੋਗਾਂ ਦਾ) ਦਾਰੂ ਹੈ ॥੩॥

ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਚਿੱਟੀ ਧੋਤੀ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ (ਮੱਥੇ ਉਤੇ) ਤਿਲਕ ਲਾਂਦੇ ਹਨ, ਗਲ ਵਿਚ ਮਾਲਾ ਪਾਂਦੇ ਹਨ,

ਤੇ (ਵੇਦ ਆਦਿਕਾਂ ਦੇ ਮੰਤ੍ਰ) ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕ੍ਰੋਧ ਪ੍ਰਬਲ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਉੱਦਮ ਇਉਂ ਹੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨਾਟ-ਘਰ ਵਿਚ (ਨਾਟ-ਵਿੱਦਿਆ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਕਰ ਕਰਾ ਰਹੇ ਹਨ)।

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਭੁਲਾ ਕੇ ਮਾਇਆ (ਦੇ ਮੋਹ) ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਤੀ ਹੋਈ ਹੋਵੇ, (ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ)।

ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ, ਤੇ ਭਗਤੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ॥੪॥

ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸੂਰ, ਕੁੱਤੇ, ਖੋਤੇ, ਬਿੱਲੇ-

ਪਸ਼ੂ, ਮਲੇਛ, ਨੀਚ, ਚੰਡਾਲ ਆਦਿਕਾਂ ਦੀਆਂ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਭਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਗੁਰੂ ਵਲੋਂ ਮੋੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿਚ ਬੱਝਾ ਹੋਇਆ ਮਨੁੱਖ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੫॥

ਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਸੇਵਾ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਨਾਮ-ਸਰਮਾਇਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਦਾ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ਉਹ (ਜੀਵਨ-ਜਾਤ੍ਰਾ ਵਿਚ) ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।

ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਉਸ ਪਾਸੋਂ ਲੇਖਾ ਨਹੀਂ ਮੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ (ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਜ਼ਿੰਮੇ ਕੋਈ ਬਾਕੀ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੀ)।

ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ (ਸਿਰ ਮੱਥੇ) ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੬॥

ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ,

ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਤੇ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ (ਰਾਜ਼ੀ) ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ ਸਮਝ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਥਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਦੇ ਜਨਮ ਮਰਨ (ਦੇ ਗੇੜ) ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੭॥

(ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ (ਅੰਤਰ ਆਤਮੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਲੋਂ) ਉਪਰਾਮ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ (ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ) ਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ।

ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਇਹ ਸਰੀਰ ਤੇ ਮਨ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚੋਂ ਬਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੮॥੨॥

Spanish Translation:

Bilawal, Mejl Guru Nanak, Primer Canal Divino.

El humano actúa de acuerdo a los deseos de su mente, la mente

se alimenta de la virtud y del vicio,

e intoxicada con el vino de Maya, la satisfacción nunca llega,

pues el Contentamiento y la Emancipación vienen, sólo, cuando se vive complaciendo al Señor Verdadero. (1)

El amor apegado al cuerpo, a las riquezas, a la esposa, es la manifestación del ego.

Exceptuando el Nombre del Señor, nada se va con el hombre. (1-Pausa)

Gozamos de millones de placeres para agradar a la mente,

pero nuestras riquezas son expropiadas por otros, y el cuerpo regresa al polvo.

Al final todas nuestras posesiones son también reducidas al polvo,

y sin la Palabra, la impureza de la mente no desaparece. (2)

Todas las demás melodías y ritmos son falsos,

pues nos envuelven en las tres Gunas, así es como uno muere alejado de Dios.

Envuelto en el otro, el dolor de la maldad no se va,

y es a través del Guru, que uno es liberado cantando el Nombre del Señor. (3)

Uno podrá usar un vestido blanco, se podrá poner la marca de azafrán en la frente y usar un rosario en su cuello,

pero si vive en el enojo, va a leer los Libros Sagrados sólo como un acto teatral.

Aquél que se ha emborrachado con el vino de Maya,

abandonando el Nombre del Señor, nunca estará en Paz, pues el Éxtasis viene de la Adoración Amorosa del Guru. (4)

Ese ser es como un puerco, un perro, un gato o un asno;

sí, un cuadrúpedo, un vil chandala, el intocable,

quien voltea su espalda al Guru, y cae en millones de vientres maternos.

Sí, es amarrado con miles de cadenas y así va y viene. (5)

Es a través del Servicio del Guru que uno obtiene Lo Importante en el interior.

Uno vive satisfecho porque trae el Nombre del Señor en su corazón.

Nadie es más honrado en la Corte Verdadera del Señor,

que aquél que se somete a la Voluntad de Dios.(6)

Cuando uno encuentra al Guru Verdadero, conoce a Dios,

y conociendo Su Voluntad,

se somete a ella. Aquél que conoce la Voluntad del Señor

habita en el Recinto Verdadero, y a través de la Palabra del Shabd, el dragón de la muerte es totalmente destruido. (7)

Uno debería permanecer desapegado sabiendo que todo pertenece a Dios

y entregar su cuerpo y su mente a Él.

Así las idas y venidas cesarán y,

a través de la Verdad del Señor, uno se inmergirá en el Uno Verdadero.(8-2)