ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥

ਮੋਰੀ ਰੁਣ ਝੁਣ ਲਾਇਆ ਭੈਣੇ ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ॥

ਤੇਰੇ ਮੁੰਧ ਕਟਾਰੇ ਜੇਵਡਾ ਤਿਨਿ ਲੋਭੀ ਲੋਭ ਲੁਭਾਇਆ ॥

ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਵਿਟਹੁ ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੋ ॥

ਜਾ ਤੂ ਤਾ ਮੈ ਮਾਣੁ ਕੀਆ ਹੈ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਕੇਹਾ ਮੇਰਾ ਮਾਣੋ ॥

ਚੂੜਾ ਭੰਨੁ ਪਲੰਘ ਸਿਉ ਮੁੰਧੇ ਸਣੁ ਬਾਹੀ ਸਣੁ ਬਾਹਾ ॥

ਏਤੇ ਵੇਸ ਕਰੇਦੀਏ ਮੁੰਧੇ ਸਹੁ ਰਾਤੋ ਅਵਰਾਹਾ ॥

ਨਾ ਮਨੀਆਰੁ ਨ ਚੂੜੀਆ ਨਾ ਸੇ ਵੰਗੁੜੀਆਹਾ ॥

ਜੋ ਸਹ ਕੰਠਿ ਨ ਲਗੀਆ ਜਲਨੁ ਸਿ ਬਾਹੜੀਆਹਾ ॥

ਸਭਿ ਸਹੀਆ ਸਹੁ ਰਾਵਣਿ ਗਈਆ ਹਉ ਦਾਧੀ ਕੈ ਦਰਿ ਜਾਵਾ ॥

ਅੰਮਾਲੀ ਹਉ ਖਰੀ ਸੁਚਜੀ ਤੈ ਸਹ ਏਕਿ ਨ ਭਾਵਾ ॥

ਮਾਠਿ ਗੁੰਦਾੲਂੀ ਪਟੀਆ ਭਰੀਐ ਮਾਗ ਸੰਧੂਰੇ ॥

ਅਗੈ ਗਈ ਨ ਮੰਨੀਆ ਮਰਉ ਵਿਸੂਰਿ ਵਿਸੂਰੇ ॥

ਮੈ ਰੋਵੰਦੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਰੁਨਾ ਰੁੰਨੜੇ ਵਣਹੁ ਪੰਖੇਰੂ ॥

ਇਕੁ ਨ ਰੁਨਾ ਮੇਰੇ ਤਨ ਕਾ ਬਿਰਹਾ ਜਿਨਿ ਹਉ ਪਿਰਹੁ ਵਿਛੋੜੀ ॥

ਸੁਪਨੈ ਆਇਆ ਭੀ ਗਇਆ ਮੈ ਜਲੁ ਭਰਿਆ ਰੋਇ ॥

ਆਇ ਨ ਸਕਾ ਤੁਝ ਕਨਿ ਪਿਆਰੇ ਭੇਜਿ ਨ ਸਕਾ ਕੋਇ ॥

ਆਉ ਸਭਾਗੀ ਨੀਦੜੀਏ ਮਤੁ ਸਹੁ ਦੇਖਾ ਸੋਇ ॥

ਤੈ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਬਾਤ ਜਿ ਆਖੈ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਿਆ ਦੀਜੈ ॥

ਸੀਸੁ ਵਢੇ ਕਰਿ ਬੈਸਣੁ ਦੀਜੈ ਵਿਣੁ ਸਿਰ ਸੇਵ ਕਰੀਜੈ ॥

ਕਿਉ ਨ ਮਰੀਜੈ ਜੀਅੜਾ ਨ ਦੀਜੈ ਜਾ ਸਹੁ ਭਇਆ ਵਿਡਾਣਾ ॥੧॥੩॥

English Transliteration:

vaddahans mahalaa 1 ghar 2 |

moree run jhun laaeaa bhaine saavan aaeaa |

tere mundh kattaare jevaddaa tin lobhee lobh lubhaaeaa |

tere darasan vittahu khaneeai vanyaa tere naam vittahu kurabaano |

jaa too taa mai maan keea hai tudh bin kehaa meraa maano |

choorraa bhan palangh siau mundhe san baahee san baahaa |

ete ves karedee mundhe sahu raato avaraahaa |

naa maneeaar na choorreea naa se vangurreeaahaa |

jo seh kantth na lageea jalan si baaharreeaahaa |

sabh saheea sahu raavan geea hau daadhee kai dar jaavaa |

amaalee hau kharee suchajee tai seh ek na bhaavaa |

maatth gundaaenee patteea bhareeai maag sandhoore |

agai gee na maneea mrau visoor visoore |

mai rovandee sabh jag runaa runarre vanahu pankheroo |

eik na runaa mere tan kaa birahaa jin hau pirahu vichhorree |

supanai aaeaa bhee geaa mai jal bhariaa roe |

aae na sakaa tujh kan piaare bhej na sakaa koe |

aau sabhaagee needarree mat sahu dekhaa soe |

tai saahib kee baat ji aakhai kahu naanak kiaa deejai |

sees vadte kar baisan deejai vin sir sev kareejai |

kiau na mareejai jeearraa na deejai jaa sahu bheaa viddaanaa |1|3|

Devanagari:

वडहंसु महला १ घरु २ ॥

मोरी रुण झुण लाइआ भैणे सावणु आइआ ॥

तेरे मुंध कटारे जेवडा तिनि लोभी लोभ लुभाइआ ॥

तेरे दरसन विटहु खंनीऐ वंञा तेरे नाम विटहु कुरबाणो ॥

जा तू ता मै माणु कीआ है तुधु बिनु केहा मेरा माणो ॥

चूड़ा भंनु पलंघ सिउ मुंधे सणु बाही सणु बाहा ॥

एते वेस करेदीए मुंधे सहु रातो अवराहा ॥

ना मनीआरु न चूड़ीआ ना से वंगुड़ीआहा ॥

जो सह कंठि न लगीआ जलनु सि बाहड़ीआहा ॥

सभि सहीआ सहु रावणि गईआ हउ दाधी कै दरि जावा ॥

अंमाली हउ खरी सुचजी तै सह एकि न भावा ॥

माठि गुंदाइीं पटीआ भरीऐ माग संधूरे ॥

अगै गई न मंनीआ मरउ विसूरि विसूरे ॥

मै रोवंदी सभु जगु रुना रुंनड़े वणहु पंखेरू ॥

इकु न रुना मेरे तन का बिरहा जिनि हउ पिरहु विछोड़ी ॥

सुपनै आइआ भी गइआ मै जलु भरिआ रोइ ॥

आइ न सका तुझ कनि पिआरे भेजि न सका कोइ ॥

आउ सभागी नीदड़ीए मतु सहु देखा सोइ ॥

तै साहिब की बात जि आखै कहु नानक किआ दीजै ॥

सीसु वढे करि बैसणु दीजै विणु सिर सेव करीजै ॥

किउ न मरीजै जीअड़ा न दीजै जा सहु भइआ विडाणा ॥१॥३॥

English Translation:

Wadahans, First Mehl, Second House:

The peacocks are singing so sweetly, O sister; the rainy season of Saawan has come.

Your beauteous eyes are like a string of charms, fascinating and enticing the soul-bride.

I would cut myself into pieces for the Blessed Vision of Your Darshan; I am a sacrifice to Your Name.

I take pride in You; without You, what could I be proud of?

So smash your bracelets along with your bed, O soul-bride, and break your arms, along with the arms of your couch.

In spite of all the decorations which you have made, O soul-bride, your Husband Lord is enjoying someone else.

You don’t have the bracelets of gold, nor the good crystal jewelry; you haven’t dealt with the true jeweller.

Those arms, which do not embrace the neck of the Husband Lord, burn in anguish.

All my companions have gone to enjoy their Husband Lord; which door should I, the wretched one, go to?

O friend, I may look very attractive, but I am not pleasing to my Husband Lord at all.

I have woven my hair into lovely braids, and saturated their partings with vermillion;

but when I go before Him, I am not accepted, and I die, suffering in anguish.

I weep; the whole world weeps; even the birds of the forest weep with me.

The only thing which doesn’t weep is my body’s sense of separateness, which has separated me from my Lord.

In a dream, He came, and went away again; I cried so many tears.

I can’t come to You, O my Beloved, and I can’t send anyone to You.

Come to me, O blessed sleep – perhaps I will see my Husband Lord again.

One who brings me a message from my Lord and Master – says Nanak, what shall I give to Him?

Cutting off my head, I give it to Him to sit upon; without my head, I shall still serve Him.

Why haven’t I died? Why hasn’t my life just ended? My Husband Lord has become a stranger to me. ||1||3||

Punjabi Translation:

ਹੇ ਭੈਣ! ਮੋਰਾਂ ਨੇ ਮਿੱਠੇ ਗੀਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਕਿਉਂ ਕਿ ਸਾਵਨ (ਦਾ ਮਹੀਨਾ) ਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਮੈਂ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਵਾਸਤੇ ਇਹ ਕਟਾਰ ਦੀ ਫਾਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਦੀਦਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮਣ ਨੂੰ ਮੋਹ ਲਿਆ ਹੈ।

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੇਰੇ ਇਸ ਸੋਹਣੇ ਸਰੂਪ ਤੋਂ ਜੋ ਹੁਣ ਦਿੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ।

ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਚੂੰਕਿ ਤੂੰ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਹੈਂ, ਮੈਂ ਮਾਣ (ਹੌਸਲਾ) ਕੀਤਾ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਕੁਦਰਤਿ ਵਿਚ ਤੂੰ ਨਾਂ ਦਿੱਸੇਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮਾਣ ਕੈਸੇ ਕਰਾਂ।

ਪਲੰਘ ਨਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਆਪਣਾ ਚੂੜਾ ਭੰਨ ਦੇ, ਪਲੰਘ ਦੀਆਂ ਹੀਆਂ ਭੀ ਭੰਨ ਦੇ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਜਾਈਆਂ ਬਾਹਾਂ ਭੀ ਭੰਨ ਦੇ।

ਹੇ ਇਤਨੇ ਸਿੰਗਾਰ ਕਰਦੀਏ ਨਾਰੇ! ਜੇ ਤੇਰਾ ਪਤੀ (ਫਿਰ ਭੀ) ਹੋਰਨਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ (ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਸਿੰਗਾਰਾਂ ਦਾ ਕੀਹ ਲਾਭ?)

ਕਿਉਂਕਿ ਨਾਹ ਇਹਨਾਂ ਬਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸਜਾਣ ਵਾਲਾ ਮਨਿਆਰ ਹੀ ਤੇਰਾ ਕੁਝ ਸਵਾਰ ਸਕਿਆ, ਨਾਹ ਹੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ ਤੇ ਵੰਗਾਂ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਆਈਆਂ।

ਸੜ ਜਾਣ ਉਹ (ਸਜਾਈਆਂ) ਬਾਹਾਂ ਜੋ ਖਸਮ ਦੇ ਗਲ ਨਾਹ ਲੱਗ ਸਕੀਆਂ।

ਸਾਰੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ (ਤਾਂ) ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਜਤਨ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਮੈਂ ਸੜੇ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲੀ ਕਿਸ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਜਾਵਾਂ?

ਹੇ ਸਖੀ! ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਵਲੋਂ ਤਾਂ ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਕਰਤੂਤ ਵਾਲੀ ਬਣੀ ਬੈਠੀ ਹਾਂ, ਪਰ, ਪ੍ਰਭੂ ਪਤੀ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਭੀ ਗੁਣ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਆਇਆ।

ਮੈਂ ਸਵਾਰ ਸਵਾਰ ਕੇ ਪੱਟੀਆਂ ਗੁੰਦਾਂਦੀ ਹਾਂ, ਮੇਰੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ ਦੇ ਚੀਰ ਵਿਚ ਸੰਧੂਰ ਭੀ ਭਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

ਪਰ ਤੇਰੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਮੈਂ ਫਿਰ ਭੀ ਪ੍ਰਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ, (ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਝੂਰ ਝੂਰ ਕੇ ਮਰ ਰਹੀ ਹਾਂ।

ਮੈਂ ਇਤਨੀ ਦੁਖੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹਾਂ (ਕਿ) ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਮੇਰੇ ਉਤੇ ਤਰਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜੰਗਲ ਦੇ ਪੰਛੀ ਭੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਤਰਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।

ਸਿਰਫ਼ ਇਹ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰਲਾ ਵਿਛੋੜਾ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਇਸੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਤੋਂ ਵਿਛੋੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਮਿਲਿਆ (ਸੁਪਨਾ ਮੁੱਕਿਆ, ਤੇ ਤੂੰ) ਫਿਰ ਚਲਾ ਗਿਆ, (ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਦੁੱਖ ਵਿਚ) ਮੈਂ ਹੰਝੂ ਭਰ ਕੇ ਰੋਈ।

ਹੇ ਪਿਆਰੇ! ਮੈਂ (ਨਿਮਾਣੀ) ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਅੱਪੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ, ਤੇ ਮੈਂ (ਗ਼ਰੀਬ) ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਘੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ (ਜੋ ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸੇ)।

ਨੀਂਦ ਅੱਗੇ ਹੀ ਤਰਲੇ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਹੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੀ ਸੋਹਣੀ ਨੀਂਦ ਤੂੰ (ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ) ਸ਼ਾਇਦ (ਤੇਰੀ ਰਾਹੀਂ ਹੀ) ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰ ਸਕਾਂ।

ਨਾਨਕ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਸੁਣਾਵੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਅੱਗੇ ਕੇਹੜੀ ਭੇਟ ਧਰਾਂ!

ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਆਸਣ ਬਣਾ ਦਿਆਂ (ਭਾਵ,) ਆਪਾ-ਭਾਵ ਦੂਰ ਕਰ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਾਂ।

ਜਦੋਂ ਸਾਡਾ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਸਾਥੋਂ ਓਪਰਾ ਹੋ ਜਾਏ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਕਿਉਂ ਨਾ ਮਾਰ ਦੇਈਏ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦ ਉਸ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਕਰ ਦੇਈਏ ॥੧॥੩॥

Spanish Translation:

Wadajans, Mejl Guru Nanak, Primer Canal Divino.

Los pavos reales cantan dulcemente, oh hermana; la temporada de lluvias, de Sawan ha llegado.

Oh Amor, Tus ojos, filosos como daga, me envuelven como los de una mujer,

y me estoy embrujando con ese Encanto.

Ofrezco mi ser en sacrificio a Tu Nombre, me cortaría en pedazos por la Bendita Visión de Tu Darshan,

oh Dios. Estoy orgulloso de Ti, pues sin Ti, ¿en quién me podría yo apoyar?

Destruye tu acogedora cama y tus brazaletes de marfil, oh mujer amorosa, y tus manos y los brazos de la cama,

pues aunque te adornes bellamente, tu esposo disfruta de alguien más.

No tienes los brazaletes ni los collares de la Verdad, tampoco conoces al Mercader que los vende,

pero los brazos que no se aferran al Cuello del Señor, son consumidos por la ansiedad.

Todos mis compañeros se han ido a gozar de la Unión con su Esposo, pero yo,

la peor piltrafa, vivo en la depresión, ¿a dónde podré ir? Oh mis amigos, podré vestir ropas preciosas pero no complazco a mi Señor.

Me he hecho unas trenzas bellísimas en mi cabello y les he puesto bermellón,

pero cuando llego a la Presencia del Señor, no soy aprobado y entonces sufro de angustia.

Cuando sufro, el mundo entero sufre conmigo y también los pájaros del bosque,

pero mi sentido de separación no sufre cambio, pues es lo que me ha distanciado y ha destruido mi relación con mi Señor.

Vi a mi amado Señor ir y venir en mi sueño y lloré de dicha, pero no pude ir hacia Él, ni mandarle recado con nadie más.

Ven entonces, amado sueño, para que por lo menos en mi sueño pueda ver a mi Señor.

¿Qué le ofrecerías, oh, dice Nanak, a aquél que te cuente acerca de tu Señor? Me cortaría la cabeza y la pondría a Su disposición para

que Él se siente, si de algo sirviera, y si eso me acercara a Él,

pero ¿cómo podré vivir, si el Señor sigue siendo un extraño para mi? (1-3)