ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥

ਹਰਿ ਕੀਆ ਕਥਾ ਕਹਾਣੀਆ ਗੁਰਿ ਮੀਤਿ ਸੁਣਾਈਆ ॥

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈਆ ॥੧॥

ਆਇ ਮਿਲੁ ਗੁਰਸਿਖ ਆਇ ਮਿਲੁ ਤੂ ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਹਰਿ ਭਾਵਦੇ ਸੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਾਏ ॥

ਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨ ਘੁਮਿ ਘੁਮਿ ਜਾਏ ॥੨॥

ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਦੇਖਿਆ ਤਿਨ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰੀ ॥

ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੀ ਕੀਤੀ ਚਾਕਰੀ ਤਿਨ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੩॥

ਹਰਿ ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਦੁਖ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੪॥

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤੇ ਜਨ ਪਰਵਾਨਾ ॥

ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਨਾਨਕੁ ਵਾਰਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥੫॥

ਸਾ ਹਰਿ ਤੇਰੀ ਉਸਤਤਿ ਹੈ ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥

ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਿਆਰਾ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਹਰਿ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ॥੬॥

ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਪਿਰਹੜੀ ਤਿਨਾ ਜੀਅ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲੇ ॥

ਓਇ ਜਪਿ ਜਪਿ ਪਿਆਰਾ ਜੀਵਦੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥੭॥

ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਿਆਰਾ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਕਉ ਘੁਮਿ ਜਾਇਆ ॥

ਓਇ ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਪਰਵਾਰ ਸਿਉ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਛਡਾਇਆ ॥੮॥

ਗੁਰਿ ਪਿਆਰੈ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਗੁਰੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੁ ਧੰਨੋ ॥

ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਮਾਰਗੁ ਦਸਿਆ ਗੁਰ ਪੁੰਨੁ ਵਡ ਪੁੰਨੋ ॥੯॥

ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੁ ਸੇਵਦੇ ਸੇ ਪੁੰਨ ਪਰਾਣੀ ॥

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੀ ॥੧੦॥

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀਆ ਸੇ ਆਪਿ ਹਰਿ ਭਾਈਆ ॥

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਨਾਈਆ ਹਰਿ ਆਪਿ ਗਲਿ ਲਾਈਆ ॥੧੧॥

ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥

ਹਮ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਣ ਪਖਾਲਦੇ ਧੂੜਿ ਘੋਲਿ ਘੋਲਿ ਪੀਜੈ ॥੧੨॥

ਪਾਨ ਸੁਪਾਰੀ ਖਾਤੀਆ ਮੁਖਿ ਬੀੜੀਆ ਲਾਈਆ ॥

ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਿਓ ਜਮਿ ਪਕੜਿ ਚਲਾਈਆ ॥੧੩॥

ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਚੇਤਿਆ ਹਿਰਦੈ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥

ਤਿਨ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰ ਪਿਆਰੇ ॥੧੪॥

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੈ ॥

ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਰੰਗਿ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥੧੫॥

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਆਖੀਐ ਤੁਸਿ ਕਰੇ ਪਸਾਓ ॥

ਹਉ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਸਦ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਦਿਤੜਾ ਨਾਓ ॥੧੬॥

ਸੋ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਹਰਿ ਦੇਇ ਸਨੇਹਾ ॥

ਹਉ ਵੇਖਿ ਵੇਖਿ ਗੁਰੂ ਵਿਗਸਿਆ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇਹਾ ॥੧੭॥

ਗੁਰ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲਦੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵੀ ॥

ਜਿਨ ਸੁਣਿ ਸਿਖਾ ਗੁਰੁ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਵੀ ॥੧੮॥

ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਆਖੀਐ ਕਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜਾਈਐ ॥

ਹਰਿ ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਹਰਿ ਖਰਚੁ ਲੈ ਜਾਈਐ ॥੧੯॥

ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਸੇ ਸਾਹ ਵਡ ਦਾਣੇ ॥

ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਵਾਰਿਆ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਸਮਾਣੇ ॥੨੦॥

ਤੂ ਠਾਕੁਰੁ ਤੂ ਸਾਹਿਬੋ ਤੂਹੈ ਮੇਰਾ ਮੀਰਾ ॥

ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤੇਰੀ ਬੰਦਗੀ ਤੂ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥੨੧॥

ਆਪੇ ਹਰਿ ਇਕ ਰੰਗੁ ਹੈ ਆਪੇ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ॥

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਗਲ ਚੰਗੀ ॥੨੨॥੨॥

English Transliteration:

tilang mahalaa 4 |

har keea kathaa kahaaneea gur meet sunaaeea |

balihaaree gur aapane gur kau bal jaaeea |1|

aae mil gurasikh aae mil too mere guroo ke piaare | rahaau |

har ke gun har bhaavade se guroo te paae |

jin gur kaa bhaanaa maniaa tin ghum ghum jaae |2|

jin satigur piaaraa dekhiaa tin kau hau vaaree |

jin gur kee keetee chaakaree tin sad balihaaree |3|

har har teraa naam hai dukh mettanahaaraa |

gur sevaa te paaeeai guramukh nisataaraa |4|

jo har naam dhiaaeide te jan paravaanaa |

tin vittahu naanak vaariaa sadaa sadaa kurabaanaa |5|

saa har teree usatat hai jo har prabh bhaavai |

jo guramukh piaaraa sevade tin har fal paavai |6|

jinaa har setee piraharree tinaa jeea prabh naale |

oe jap jap piaaraa jeevade har naam samaale |7|

jin guramukh piaaraa seviaa tin kau ghum jaaeaa |

oe aap chhutte paravaar siau sabh jagat chhaddaaeaa |8|

gur piaarai har seviaa gur dhan gur dhano |

gur har maarag dasiaa gur pun vadd puno |9|

jo gurasikh gur sevade se pun paraanee |

jan naanak tin kau vaariaa sadaa sadaa kurabaanee |10|

guramukh sakhee saheleea se aap har bhaaeea |

har daragah painaaeea har aap gal laaeea |11|

jo guramukh naam dhiaaeide tin darasan deejai |

ham tin ke charan pakhaalade dhoorr ghol ghol peejai |12|

paan supaaree khaateea mukh beerreea laaeea |

har har kade na chetio jam pakarr chalaaeea |13|

jin har naamaa har chetiaa hiradai ur dhaare |

tin jam nerr na aavee gurasikh gur piaare |14|

har kaa naam nidhaan hai koee guramukh jaanai |

naanak jin satigur bhettiaa rang raleea maanai |15|

satigur daataa aakheeai tus kare pasaao |

hau gur vittahu sad vaariaa jin ditarraa naao |16|

so dhan guroo saabaas hai har dee sanehaa |

hau vekh vekh guroo vigasiaa gur satigur dehaa |17|

gur rasanaa amrit boladee har naam suhaavee |

jin sun sikhaa gur maniaa tinaa bhukh sabh jaavee |18|

har kaa maarag aakheeai kahu kit bidh jaaeeai |

har har teraa naam hai har kharach lai jaaeeai |19|

jin guramukh har aaraadhiaa se saah vadd daane |

hau satigur kau sad vaariaa gur bachan samaane |20|

too tthaakur too saahibo toohai meraa meeraa |

tudh bhaavai teree bandagee too gunee gaheeraa |21|

aape har ik rang hai aape bahu rangee |

jo tis bhaavai naanakaa saaee gal changee |22|2|

Devanagari:

तिलंग महला ४ ॥

हरि कीआ कथा कहाणीआ गुरि मीति सुणाईआ ॥

बलिहारी गुर आपणे गुर कउ बलि जाईआ ॥१॥

आइ मिलु गुरसिख आइ मिलु तू मेरे गुरू के पिआरे ॥ रहाउ ॥

हरि के गुण हरि भावदे से गुरू ते पाए ॥

जिन गुर का भाणा मंनिआ तिन घुमि घुमि जाए ॥२॥

जिन सतिगुरु पिआरा देखिआ तिन कउ हउ वारी ॥

जिन गुर की कीती चाकरी तिन सद बलिहारी ॥३॥

हरि हरि तेरा नामु है दुख मेटणहारा ॥

गुर सेवा ते पाईऐ गुरमुखि निसतारा ॥४॥

जो हरि नामु धिआइदे ते जन परवाना ॥

तिन विटहु नानकु वारिआ सदा सदा कुरबाना ॥५॥

सा हरि तेरी उसतति है जो हरि प्रभ भावै ॥

जो गुरमुखि पिआरा सेवदे तिन हरि फलु पावै ॥६॥

जिना हरि सेती पिरहड़ी तिना जीअ प्रभ नाले ॥

ओइ जपि जपि पिआरा जीवदे हरि नामु समाले ॥७॥

जिन गुरमुखि पिआरा सेविआ तिन कउ घुमि जाइआ ॥

ओइ आपि छुटे परवार सिउ सभु जगतु छडाइआ ॥८॥

गुरि पिआरै हरि सेविआ गुरु धंनु गुरु धंनो ॥

गुरि हरि मारगु दसिआ गुर पुंनु वड पुंनो ॥९॥

जो गुरसिख गुरु सेवदे से पुंन पराणी ॥

जनु नानकु तिन कउ वारिआ सदा सदा कुरबाणी ॥१०॥

गुरमुखि सखी सहेलीआ से आपि हरि भाईआ ॥

हरि दरगह पैनाईआ हरि आपि गलि लाईआ ॥११॥

जो गुरमुखि नामु धिआइदे तिन दरसनु दीजै ॥

हम तिन के चरण पखालदे धूड़ि घोलि घोलि पीजै ॥१२॥

पान सुपारी खातीआ मुखि बीड़ीआ लाईआ ॥

हरि हरि कदे न चेतिओ जमि पकड़ि चलाईआ ॥१३॥

जिन हरि नामा हरि चेतिआ हिरदै उरि धारे ॥

तिन जमु नेड़ि न आवई गुरसिख गुर पिआरे ॥१४॥

हरि का नामु निधानु है कोई गुरमुखि जाणै ॥

नानक जिन सतिगुरु भेटिआ रंगि रलीआ माणै ॥१५॥

सतिगुरु दाता आखीऐ तुसि करे पसाओ ॥

हउ गुर विटहु सद वारिआ जिनि दितड़ा नाओ ॥१६॥

सो धंनु गुरू साबासि है हरि देइ सनेहा ॥

हउ वेखि वेखि गुरू विगसिआ गुर सतिगुर देहा ॥१७॥

गुर रसना अंम्रितु बोलदी हरि नामि सुहावी ॥

जिन सुणि सिखा गुरु मंनिआ तिना भुख सभ जावी ॥१८॥

हरि का मारगु आखीऐ कहु कितु बिधि जाईऐ ॥

हरि हरि तेरा नामु है हरि खरचु लै जाईऐ ॥१९॥

जिन गुरमुखि हरि आराधिआ से साह वड दाणे ॥

हउ सतिगुर कउ सद वारिआ गुर बचनि समाणे ॥२०॥

तू ठाकुरु तू साहिबो तूहै मेरा मीरा ॥

तुधु भावै तेरी बंदगी तू गुणी गहीरा ॥२१॥

आपे हरि इक रंगु है आपे बहु रंगी ॥

जो तिसु भावै नानका साई गल चंगी ॥२२॥२॥

English Translation:

Tilang, Fourth Mehl:

The Guru, my friend, has told me the stories and the sermon of the Lord.

I am a sacrifice to my Guru; to the Guru, I am a sacrifice. ||1||

Come, join with me, O Sikh of the Guru, come and join with me. You are my Guru’s Beloved. ||Pause||

The Glorious Praises of the Lord are pleasing to the Lord; I have obtained them from the Guru.

I am a sacrifice, a sacrifice to those who surrender to, and obey the Guru’s Will. ||2||

I am dedicated and devoted to those who gaze upon the Beloved True Guru.

I am forever a sacrifice to those who perform service for the Guru. ||3||

Your Name, O Lord, Har, Har, is the Destroyer of sorrow.

Serving the Guru, it is obtained, and as Gurmukh, one is emancipated. ||4||

Those humble beings who meditate on the Lord’s Name, are celebrated and acclaimed.

Nanak is a sacrifice to them, forever and ever a devoted sacrifice. ||5||

O Lord, that alone is Praise to You, which is pleasing to Your Will, O Lord God.

Those Gurmukhs, who serve their Beloved Lord, obtain Him as their reward. ||6||

Those who cherish love for the Lord, their souls are always with God.

Chanting and meditating on their Beloved, they live in, and gather in, the Lord’s Name. ||7||

I am a sacrifice to those Gurmukhs who serve their Beloved Lord.

They themselves are saved, along with their families, and through them, all the world is saved. ||8||

My Beloved Guru serves the Lord. Blessed is the Guru, Blessed is the Guru.

The Guru has shown me the Lord’s Path; the Guru has done the greatest good deed. ||9||

Those Sikhs of the Guru, who serve the Guru, are the most blessed beings.

Servant Nanak is a sacrifice to them; He is forever and ever a sacrifice. ||10||

The Lord Himself is pleased with the Gurmukhs, the fellowship of the companions.

In the Lord’s Court, they are given robes of honor, and the Lord Himself hugs them close in His embrace. ||11||

Please bless me with the Blessed Vision of the Darshan of those Gurmukhs, who meditate on the Naam, the Name of the Lord.

I wash their feet, and drink in the dust of their feet, dissolved in the wash water. ||12||

Those who eat betel nuts and betel leaf and smoke intoxicants,

but do not contemplate the Lord, Har, Har – the Messenger of Death will seize them and take them away. ||13||

The Messenger of Death does not even approach those who contemplate the Name of the Lord, Har, Har,

And keep Him enshrined in their hearts. The Guru’s Sikhs are the Guru’s Beloveds. ||14||

The Name of the Lord is a treasure, known only to the few Gurmukhs.

O Nanak, those who meet with the True Guru, enjoy peace and pleasure. ||15||

The True Guru is called the Giver; in His Mercy, He grants His Grace.

I am forever a sacrifice to the Guru, who has blessed me with the Lord’s Name. ||16||

Blessed, very blessed is the Guru, who brings the Lord’s message.

I gaze upon the Guru, the Guru, the True Guru embodied, and I blossom forth in bliss. ||17||

The Guru’s tongue recites Words of Ambrosial Nectar; He is adorned with the Lord’s Name.

Those Sikhs who hear and obey the Guru – all their desires depart. ||18||

Some speak of the Lord’s Path; tell me, how can I walk on it?

O Lord, Har, Har, Your Name is my supplies; I will take it with me and set out. ||19||

Those Gurmukhs who worship and adore the Lord, are wealthy and very wise.

I am forever a sacrifice to the True Guru; I am absorbed in the Words of the Guru’s Teachings. ||20||

You are the Master, my Lord and Master; You are my Ruler and King.

If it is pleasing to Your Will, then I worship and serve You; You are the treasure of virtue. ||21||

The Lord Himself is absolute; He is The One and Only; but He Himself is also manifested in many forms.

Whatever pleases Him, O Nanak, that alone is good. ||22||2||

Punjabi Translation:

ਹੇ ਗੁਰਸਿੱਖ! ਮਿੱਤਰ ਗੁਰੂ ਨੇ (ਮੈਨੂੰ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾਈਆਂ ਹਨ।

ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਮੁੜ ਮੁੜ ਸਦਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ॥੧॥

ਹੇ ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਪਿਆਰੇ ਸਿੱਖ! ਮੈਨੂੰ ਆ ਕੇ ਮਿਲ, ਮੈਨੂੰ ਆ ਕੇ ਮਿਲ ਰਹਾਉ॥

ਹੇ ਗੁਰਸਿੱਖ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ (ਗਾਉਣੇ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਉਹ ਗੁਣ (ਗਾਉਣੇ) ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਸਿੱਖੇ ਹਨ।

ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ (ਵਡ-ਭਾਗੀਆਂ ਤੋਂ) ਮੁੜ ਮੁੜ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨੂੰ (ਮਿੱਠਾ ਕਰ ਕੇ) ਮੰਨਿਆ ਹੈ ॥੨॥

ਹੇ ਗੁਰਸਿੱਖ! ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕੀਤਾ ਹੈ,

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰੂ ਦੀ (ਦੱਸੀ) ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ॥੩॥

ਹੇ ਹਰੀ! ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੈ,

(ਪਰ ਇਹ ਨਾਮ) ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪਿਆਂ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਿਹਾਂ ਹੀ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ) ਪਾਰ ਲੰਘ ਸਕੀਦਾ ਹੈ ॥੪॥

ਹੇ ਗੁਰਸਿੱਖ! ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ) ਕਬੂਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਨਾਨਕ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੫॥

ਹੇ ਹਰੀ! ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਉਹੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇਹੜੀ ਤੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਪਿਆਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ (ਸੁਖ-) ਫਲ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ॥੬॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਿਲ (ਸਦਾ) ਪ੍ਰਭੂ (ਦੇ ਚਰਨਾਂ) ਨਾਲ ਹੀ (ਜੁੜੇ ਰਹਿੰਦੇ) ਹਨ।

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪਿਆਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਸਿਮਰ ਸਿਮਰ ਕੇ, ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਹਾਸਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ॥੭॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਪਿਆਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪ (ਆਪਣੇ) ਪਰਵਾਰ ਸਮੇਤ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ) ਬਚ ਗਏ, ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਭੀ ਬਚਾ ਲਿਆ ਹੈ ॥੮॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਸਲਾਹੁਣ-ਜੋਗ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਸਲਾਹੁਣ-ਜੋਗ ਹੈ, ਪਿਆਰੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਹੀ) ਮੈਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਮੈਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨੇ (ਹੀ) ਪਰਮਾਤਮਾ (ਦੇ ਮਿਲਾਪ) ਦਾ ਰਸਤਾ ਦੱਸਿਆ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦਾ (ਮੇਰੇ ਉਤੇ ਇਹ) ਉਪਕਾਰ ਹੈ, ਵੱਡਾ ਉਪਕਾਰ ਹੈ ॥੯॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਦੇ ਜੇਹੜੇ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ (ਦੱਸੀ) ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ।

ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਦਾ ਹੀ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧੦॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ (ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਤ-ਸੰਗੀ) ਸਹੇਲੀਆਂ (ਐਸੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ) ਉਹ ਆਪ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੀਆਂ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹਨ।

ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਦਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪ ਆਪਣੇ ਗਲ ਨਾਲ (ਸਦਾ) ਲਾ ਲਿਆ ਹੈ ॥੧੧॥

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ (ਤੇਰਾ) ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਦਰਸਨ ਬਖ਼ਸ਼।

ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਰਨ ਧੋਂਦਾ ਰਹਾਂ, ਤੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਚਰਨ-ਧੂੜ ਘੋਲ ਘੋਲ ਕੇ ਪੀਂਦਾ ਰਹਾਂ ॥੧੨॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਜੇਹੜੀਆਂ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਪਾਨ ਸੁਪਾਰੀ ਆਦਿਕ ਖਾਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਨ ਚਬਾਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ (ਭਾਵ, ਸਦਾ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਭੋਗਾਂ ਵਿਚ ਮਸਤ ਹਨ),

ਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਕਦੇ ਭੀ ਨਾਹ ਸਿਮਰਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ (ਦੇ ਗੇੜ) ਨੇ ਫੜ ਕੇ (ਸਦਾ ਲਈ) ਅੱਗੇ ਲਾ ਲਿਆ (ਉਹ ਚੌਰਾਸੀ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪੈ ਗਈਆਂ) ॥੧੩॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਟਿਕਾ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਿਆ,

ਉਹਨਾਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਪਿਆਰੇ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਮੌਤ (ਦਾ ਡਰ) ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ॥੧੪॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ (ਨਾਮ ਨਾਲ) ਸਾਂਝ ਪਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-) ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ (ਹਰੇਕ ਮਨੁੱਖ) ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ ॥੧੫॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਨੂੰ (ਹੀ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤਿ) ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਆਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਤ੍ਰੁੱਠ ਕੇ (ਨਾਮ ਦੇਣ ਦੀ) ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਮੈਂ (ਤਾਂ) ਸਦਾ ਗੁਰੂ ਤੋਂ (ਹੀ) ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨੇ (ਮੈਨੂੰ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ॥੧੬॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਉਹ ਗੁਰੂ ਸਲਾਹੁਣ-ਜੋਗ ਹੈ, ਉਸ ਗੁਰੂ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜੇਹੜਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਣ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।

ਮੈਂ (ਤਾਂ) ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦਾ (ਸੋਹਣਾ) ਸਰੀਰ ਵੇਖ ਕੇ ਖਿੜ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ॥੧੭॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਦੀ ਜੀਭ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਉਚਾਰਦੀ ਹੈ, ਹਰਿ-ਨਾਮ (ਉਚਾਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਭੀ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ (ਗੁਰੂ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼) ਸੁਣ ਕੇ ਗੁਰੂ ਉੱਤੇ ਯਕੀਨ ਲਿਆਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ (ਮਾਇਆ ਦੀ) ਸਾਰੀ ਭੁੱਖ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ॥੧੮॥

ਹੇ ਭਾਈ! (ਹਰਿ-ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਹੀ) ਪਰਮਾਤਮਾ (ਦੇ ਮਿਲਾਪ) ਦਾ ਰਸਤਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੇ ਭਾਈ! ਦੱਸ, ਕਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ (ਇਸ ਰਸਤੇ ਉੱਤੇ) ਤੁਰ ਸਕੀਦਾ ਹੈ?

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਹੀ (ਰਸਤੇ ਦਾ) ਖ਼ਰਚ ਹੈ, ਇਹ ਖ਼ਰਚ ਪੱਲੇ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ (ਇਸ ਰਸਤੇ ਉੱਤੇ) ਤੁਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ॥੧੯॥

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਿਆ ਹੈ ਉਹ ਵੱਡੇ ਸਿਆਣੇ ਸ਼ਾਹ ਬਣ ਗਏ ਹਨ।

ਮੈਂ ਸਦਾ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਗੁਰੂ ਦੇ ਬਚਨ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ) ਲੀਨ ਹੋ ਸਕੀਦਾ ਹੈ ॥੨੦॥

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਮਾਲਕ ਹੈਂ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰਾ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ ਹੈਂ।

ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਵੇ, ਤਾਂ ਹੀ ਤੇਰੀ ਭਗਤੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਡੂੰਘੇ ਜਿਗਰੇ ਵਾਲਾ ਹੈਂ ॥੨੧॥

(ਹੇ ਭਾਈ!) ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਹੀ (ਨਿਰਗੁਣ ਸਰੂਪ ਵਿਚ) ਇਕੋ ਇਕ ਹਸਤੀ ਹੈ, ਤੇ, ਆਪ ਹੀ (ਸਰਗੁਣ ਸਰੂਪ ਵਿਚ) ਅਨੇਕਾਂ ਰੂਪਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-) ਜੇਹੜੀ ਗੱਲ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ, ਉਹੀ ਗੱਲ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਭਲੇ ਵਾਸਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ॥੨੨॥੨॥

Spanish Translation:

Tilang, Mejl, Guru Ram Das, Cuarto Canal Divino

El Guru, mi Amigo me ha contado las Historias y el Evangelio de Dios,

ofrezco mi ser en sacrificio al Guru, sí, al Guru le ofrezco mi ser.(1)

Ven y acompáñame, oh Sikj del Guru, acompáñame pues eres el Bienamado del Guru. (Pausa)

Las Alabanzas gloriosas complacen al Señor, ve, yo las he obtenido del Guru.

Ofrezco mi ser, sí, mi ser en sacrificio a quienes se entregan y obedecen la Voluntad del Guru. (2)

Dedico mi ser a quienes miran al Bienamado y Verdadero Guru,

ofrezco mi ser en sacrificio a quienes realizan el Servicio del Guru.(3)

Tu Nombre, oh Señor, Jar, Jar, es el Aniquilador del sufrimiento,

sirviendo al Guru, es obtenido, y como Gurmukj, uno es liberado.(4)

Quienes meditan en el Nombre del Señor, son renombrados y aclamados,

Nanak ofrece su ser a ellos, por siempre y para siempre.(5)

Sólo lo que Complace a Tu Voluntad, es Alabanza para Ti, Oh Señor Dios.

Esos Gurmukjs que sirven a Su Bienamado Señor, Lo obtienen como recompensa. (6)

Quienes expresan Amor por el Señor, sus Almas están siempre con el Señor,

y cantando y meditando en Su Bienamado, viven y acumulan el Nombre del Señor.(7)

Ofrezco mi ser en sacrificio a esos Gurmukjs que sirven a Su Bienamado Señor,

ellos mismos se salvan, salvan a su familia y también al mundo(8)

Mi Bienamado Guru sirve al Señor. Bendito, Bendito es el Guru.

Él me ha mostrado el Sendero del Señor y ha hecho la mejor de las acciones.(9)

Aquellos Sikjs del Guru que Lo sirven, son los seres más bendecidos,

el Sirviente Nanak, ofrece su ser en sacrificio a ellos, por siempre y para siempre.(10)

El Señor Mismo está Complacido con los Gurmukjs, la Hermandad de las Almas Puras,

a ellos en la Corte del Señor les son dadas Túnicas de Honor y el Señor Mismo los lleva hasta Su Pecho. (11)

Por favor, bendíceme con la maravillosa Visión del Darshan de los Gurmukjs, quienes meditan en el Naam, el Nombre del Señor.

Yo lavo sus Pies y bebo del agua con el polvo disuelto. (12)

Quienes comen nueces y hojas de betel y colorean sus labios,

pero no meditan en el Señor, Jar, Jar, el mensajero de la muerte los atrapa y se los lleva.(13)

Pero a quienes meditan en el Nombre del Señor, Jar, Jar,

enalteciéndolo en sus corazones, Yama ni siquiera se les acerca, pues los Gursikjs son los Bienamados del Guru.(14)

El Nombre del Señor es un Tesoro conocido sólo por unos pocos Gurmukjs,

oh, dice Nanak, quienes encuentran al Verdadero Guru, disfrutan de Placer y Paz.(15)

Al Verdadero Guru Le llaman Dador, en Su Misericordia Él otorga Su Gracia,

ofrezco mi vida por siempre en sacrificio al Guru, Quien me ha bendecido con el Nombre del Señor. (16)

Bendito, siempre Bendito sea el Guru, Quien trae el Mensaje del Señor.

Yo pongo mi mirada en el Guru, el Guru, el Verdadero Guru Encarnado y así florezco envuelto en Gloria. (17)

La lengua del Gurmukj recita Palabras del Néctar Ambrosial y vive adornado con el Naam.

Todos los deseos de esos Sikjs que escuchan y obedecen al Guru, desaparecen.(18)

Algunos hablan del Sendero del Señor, por favor díganme, ¿cómo caminar por ahí?

Oh Señor Jar, Jar, Tu Nombre es mi Provisión, Lo voy a llevar e instalar en mí. (19)

Esos Gurmukjs que alaban y enaltecen al Señor, son acaudalados y muy Sabios,

ofrezco por siempre mi ser en sacrificio al Verdadero Guru y vivo absorbido en la Enseñanzas del Guru. (20)

Eres mi Maestro, mi Señor y Maestro, eres Quien rige mi ser, eres mi Rey.

Si le Complace a Tu Voluntad entonces Te alabo y sirvo, pues eres el Tesoro de Virtud.(21)

Él Señor Mismo es Absoluto, Él es el Uno y el Único, pero se manifiesta de muchas formas,

lo que a Él le complace, sólo eso es Bueno.(22-21)