ਬਿਹਾਗੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥

ਹਰਿ ਚਰਣ ਸਰੋਵਰ ਤਹ ਕਰਹੁ ਨਿਵਾਸੁ ਮਨਾ ॥

ਕਰਿ ਮਜਨੁ ਹਰਿ ਸਰੇ ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਨਾਸੁ ਮਨਾ ॥

ਕਰਿ ਸਦਾ ਮਜਨੁ ਗੋਬਿੰਦ ਸਜਨੁ ਦੁਖ ਅੰਧੇਰਾ ਨਾਸੇ ॥

ਜਨਮ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਇ ਤਿਸ ਕਉ ਕਟੈ ਜਮ ਕੇ ਫਾਸੇ ॥

ਮਿਲੁ ਸਾਧਸੰਗੇ ਨਾਮ ਰੰਗੇ ਤਹਾ ਪੂਰਨ ਆਸੋ ॥

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਧਾਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਮਲ ਨਿਵਾਸੋ ॥੧॥

ਤਹ ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਸਦਾ ਅਨਹਦ ਝੁਣਕਾਰੋ ਰਾਮ ॥

ਮਿਲਿ ਗਾਵਹਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਜੈਕਾਰੋ ਰਾਮ ॥

ਮਿਲਿ ਸੰਤ ਗਾਵਹਿ ਖਸਮ ਭਾਵਹਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਰੰਗਿ ਭਿੰਨੀਆ ॥

ਹਰਿ ਲਾਭੁ ਪਾਇਆ ਆਪੁ ਮਿਟਾਇਆ ਮਿਲੇ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ॥

ਗਹਿ ਭੁਜਾ ਲੀਨੇ ਦਇਆ ਕੀਨੑੇ ਪ੍ਰਭ ਏਕ ਅਗਮ ਅਪਾਰੋ ॥

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਰੁਣ ਝੁਣਕਾਰੋ ॥੨॥

ਸੁਣਿ ਵਡਭਾਗੀਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਰਾਮ ॥

ਜਿਨ ਕਉ ਕਰਮਿ ਲਿਖੀ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ਰਾਮ ॥

ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ਤਿਨੀ ਜਾਣੀ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ॥

ਅਮਰੁ ਥੀਆ ਫਿਰਿ ਨ ਮੂਆ ਕਲਿ ਕਲੇਸਾ ਦੁਖ ਹਰੇ ॥

ਹਰਿ ਸਰਣਿ ਪਾਈ ਤਜਿ ਨ ਜਾਈ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭਾਣੀ ॥

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਗਾਈਐ ਪਵਿਤ੍ਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥੩॥

ਮਨ ਤਨ ਗਲਤੁ ਭਏ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਰਾਮ ॥

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜਿਅੜਾ ਤਿਨਿ ਲੀਆ ਸਮਾਈ ਰਾਮ ॥

ਮਿਲਿ ਬ੍ਰਹਮ ਜੋਤੀ ਓਤਿ ਪੋਤੀ ਉਦਕੁ ਉਦਕਿ ਸਮਾਇਆ ॥

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਏਕੁ ਰਵਿਆ ਨਹ ਦੂਜਾ ਦ੍ਰਿਸਟਾਇਆ ॥

ਬਣਿ ਤ੍ਰਿਣਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਪੂਰਿ ਪੂਰਨ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਜਾਣੈ ਜਿਨਿ ਏਹ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥੪॥੨॥੫॥

English Transliteration:

bihaagarraa mahalaa 5 |

har charan sarovar teh karahu nivaas manaa |

kar majan har sare sabh kilabikh naas manaa |

kar sadaa majan gobind sajan dukh andheraa naase |

janam maran na hoe tis kau kattai jam ke faase |

mil saadhasange naam range tahaa pooran aaso |

binavant naanak dhaar kirapaa har charan kamal nivaaso |1|

teh anad binod sadaa anahad jhunakaaro raam |

mil gaaveh sant janaa prabh kaa jaikaaro raam |

mil sant gaaveh khasam bhaaveh har prem ras rang bhineea |

har laabh paaeaa aap mittaaeaa mile chiree vichhuniaa |

geh bhujaa leene deaa keenae prabh ek agam apaaro |

binavant naanak sadaa niramal sach sabad run jhunakaaro |2|

sun vaddabhaageea har amrit baanee raam |

jin kau karam likhee tis ridai samaanee raam |

akath kahaanee tinee jaanee jis aap prabh kirapaa kare |

amar theea fir na mooaa kal kalesaa dukh hare |

har saran paaee taj na jaaee prabh preet man tan bhaanee |

binavant naanak sadaa gaaeeai pavitr amrit baanee |3|

man tan galat bhe kichh kehan na jaaee raam |

jis te upajiarraa tin leea samaaee raam |

mil braham jotee ot potee udak udak samaaeaa |

jal thal maheeal ek raviaa neh doojaa drisattaaeaa |

ban trin tribhavan poor pooran keemat kehan na jaaee |

binavant naanak aap jaanai jin eeh banat banaaee |4|2|5|

Devanagari:

बिहागड़ा महला ५ ॥

हरि चरण सरोवर तह करहु निवासु मना ॥

करि मजनु हरि सरे सभि किलबिख नासु मना ॥

करि सदा मजनु गोबिंद सजनु दुख अंधेरा नासे ॥

जनम मरणु न होइ तिस कउ कटै जम के फासे ॥

मिलु साधसंगे नाम रंगे तहा पूरन आसो ॥

बिनवंति नानक धारि किरपा हरि चरण कमल निवासो ॥१॥

तह अनद बिनोद सदा अनहद झुणकारो राम ॥

मिलि गावहि संत जना प्रभ का जैकारो राम ॥

मिलि संत गावहि खसम भावहि हरि प्रेम रस रंगि भिंनीआ ॥

हरि लाभु पाइआ आपु मिटाइआ मिले चिरी विछुंनिआ ॥

गहि भुजा लीने दइआ कीने प्रभ एक अगम अपारो ॥

बिनवंति नानक सदा निरमल सचु सबदु रुण झुणकारो ॥२॥

सुणि वडभागीआ हरि अंम्रित बाणी राम ॥

जिन कउ करमि लिखी तिसु रिदै समाणी राम ॥

अकथ कहाणी तिनी जाणी जिसु आपि प्रभु किरपा करे ॥

अमरु थीआ फिरि न मूआ कलि कलेसा दुख हरे ॥

हरि सरणि पाई तजि न जाई प्रभ प्रीति मनि तनि भाणी ॥

बिनवंति नानक सदा गाईऐ पवित्र अंम्रित बाणी ॥३॥

मन तन गलतु भए किछु कहणु न जाई राम ॥

जिस ते उपजिअड़ा तिनि लीआ समाई राम ॥

मिलि ब्रहम जोती ओति पोती उदकु उदकि समाइआ ॥

जलि थलि महीअलि एकु रविआ नह दूजा द्रिसटाइआ ॥

बणि त्रिणि त्रिभवणि पूरि पूरन कीमति कहणु न जाई ॥

बिनवंति नानक आपि जाणै जिनि एह बणत बणाई ॥४॥२॥५॥

English Translation:

Bihaagraa, Fifth Mehl:

The Lord’s Feet are the Pools of Ambrosial Nectar; your dwelling is there, O my mind.

Take your cleansing bath in the Ambrosial Pool of the Lord, and all of your sins shall be wiped away, O my soul.

Take your cleansing ever in the Lord God, O friends, and the pain of darkness shall be dispelled.

Birth and death shall not touch you, and the noose of Death shall be cut away.

So join the Saadh Sangat, the Company of the Holy, and be imbued with the Naam, the Name of the Lord; there, your hopes shall be fulfilled.

Prays Nanak, shower Your Mercy upon me, O Lord, that I might dwell at Your Lotus Feet. ||1||

There is bliss and ecstasy there always, and the unstruck celestial melody resounds there.

Meeting together, the Saints sing God’s Praises, and celebrate His Victory.

Meeting together, the Saints sing the Praises of the Lord Master; they are pleasing to the Lord, and saturated with the sublime essence of His love and affection.

They obtain the profit of the Lord, eliminate their self-conceit, and meet Him, from whom they were separated for so long.

Taking them by the arm, He makes them His own; God, the One, inaccessible and infinite, bestows His kindness.

Prays Nanak, forever immaculate are those who sing the Praises of the True Word of the Shabad. ||2||

Listen, O most fortunate ones, to the Ambrosial Bani of the Word of the Lord.

He alone, whose karma is so pre-ordained, has it enter into his heart.

He alone knows the Unspoken Speech, unto whom God has shown His Mercy.

He becomes immortal, and shall not die again; his troubles, disputes and pains are dispelled.

He finds the Sanctuary of the Lord; he does not forsake the Lord, and does not leave. God’s Love is pleasing to his mind and body.

Prays Nanak, sing forever the Sacred Ambrosial Bani of His Word. ||3||

My mind and body are intoxicated – this state cannot be described.

We originated from Him, and into Him we shall merge once again.

I merge into God’s Light, through and through, like water merging into water.

The One Lord permeates the water, the land and the sky – I do not see any other.

He is totally permeating the woods, meadows and the three worlds. I cannot express His worth.

Prays Nanak, He alone knows – He who created this creation. ||4||2||5||

Punjabi Translation:

ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚਰਨ (ਮਾਨੋ) ਸੁੰਦਰ ਤਾਲਾਬ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਚ ਤੂੰ (ਸਦਾ) ਟਿਕਿਆ ਰਹੁ।

ਹੇ ਮਨ! ਪਰਮਾਤਮਾ (ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ) ਦੇ ਤਾਲਾਬ ਵਿਚ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਿਆ ਕਰ, ਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਇਗਾ।

ਹੇ ਮਨ! ਸਦਾ (ਹਰਿ-ਸਰ ਵਿਚ) ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਕਰ! ਇੰਜ ਮਿੱਤਰ ਪ੍ਰਭੂ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖ ਨਾਸ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੋਹ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇੰਜ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਜਨਮ-ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਨਹੀਂ ਭੁਗਤਣਾ ਪੈਂਦਾ, ਮਿੱਤਰ-ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਜਮ ਦੀਆਂ ਫਾਹੀਆਂ (ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਫਾਹੀਆਂ) ਕੱਟ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।

ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਮਿਲ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਜੁੜਿਆਂ ਤੇਰੀ ਹਰੇਕ ਆਸ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇਗੀ।

ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੇ ਹਰੀ! ਕਿਰਪਾ ਕਰ! ਤੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਕੋਮਲ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਮਨ ਸਦਾ ਟਿਕਿਆ ਰਹੇ ॥੧॥

ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ (ਮਾਨੋ) ਇਕ-ਰਸ ਰੌ ਚਲੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਸੰਤ ਜਨ ਮਿਲ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਸੰਤ ਜਨ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਖ਼ਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੁਰਤਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਰਸ ਦੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਭਿੱਜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਖੱਟੀ ਖੱਟਦੇ ਹਨ, (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਆਪਾ-ਭਾਵ ਮਿਟਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਵਿਛੁੜੇ ਹੋਏ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।

ਅਪਹੁੰਚ ਤੇ ਬੇਅੰਤ ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਹਨਾਂ ਉਤੇ ਦਇਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, (ਉਹਨਾਂ ਦੀ) ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ (ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ) ਆਪਣੇ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੰਤ ਜਨ ਸਦਾ ਲਈ ਪਵਿਤ੍ਰ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਬਾਣੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਿੱਠੀ ਮਿੱਠੀ ਰੌ ਚਲਾਈ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ॥੨॥

ਹੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ! ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸੁਣਿਆ ਕਰ।

ਇਹ ਬਾਣੀ ਉਸ ਉਸ (ਵਡ-ਭਾਗੀ) ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵੱਸਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਨਾਲ ਇਸ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਜਿਸ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬੰਦੇ ਅਕੱਥ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਾਂਦੇ ਹਨ।

(ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਨਾਲ) ਮਨੁੱਖ ਅਟੱਲ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੁੜ ਕਦੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਸਹੇੜਦਾ ਤੇ ਇੰਜ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖ ਕਲੇਸ਼ ਝਗੜੇ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

ਇੰਜ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਰਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਦੇ ਛੱਡ ਕੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ, ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਪਿਆਰੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।

ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਪਵਿਤ੍ਰ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਗਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ॥੩॥

ਇੰਜ ਮਨ ਤੇ ਹਿਰਦਾ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ) ਮਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੈ।

ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਉਹ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਸੇ ਵਿਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਤਾਣੇ ਪੇਟੇ ਵਾਂਗ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਜੋਤਿ ਵਿਚ ਇੰਜ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਪਾਣੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

(ਫਿਰ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ) ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਪਾਣੀ ਵਿਚ, ਧਰਤੀ ਵਿਚ, ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ ਤੇ (ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਦਿੱਸਦਾ।

(ਫਿਰ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਜੰਗਲ ਵਿਚ, ਘਾਹ (ਦੇ ਹਰੇਕ ਤੀਲੇ) ਵਿਚ, ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਤੇ ਐਸੇ (ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਦਾ) ਮੁੱਲ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ।

ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ (ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਦੀ) ਇਹ ਖੇਡ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ॥੪॥੨॥੫॥

Spanish Translation:

Bijagra, Mejl Guru Aryan, Quinto Canal Divino.

Los Pies del Señor son un mar de Néctar; alábalos en tu mente.

Báñate en las Aguas del Señor y todas tus faltas serán borradas.

Báñate siempre en la Fuente de Éxtasis para que tu tristeza y tu ignorancia se desvanezcan, para que no vaciles más, y las cadenas de la muerte sean arrancadas de tu cuello.

Ve y únete a la Saad Sangat, la Compañía de los Santos, para que te fundas en el Naam,

el Nombre del Señor; ahí tus deseos serán cumplidos.

Dice Nanak, oh Señor, ten Compasión de mí para que pueda alabar siempre el Loto de Tus Pies. (1)

Siempre hay Dicha y Éxtasis; la Melodía Divina de la Palabra

resuena ahí en donde uno canta la Victoria

del Señor y repite Sus Alabanzas en la Compañía de los Santos, pues el estar imbuido en Su Amor es lo que complace al Señor.

Así uno cosecha el fruto de su ser venciendo al ego, y de una larga separación,

de pronto es unido en Matrimonio. El Señor lo sostiene del brazo y es Compasivo con él, pues Su Misericordia es Infinita e Insondable.

Dice Nanak, puros permanecen para siempre aquéllos en cuya mente resuena la Palabra Verdadera del Señor. (2)

Oh, hombre afortunado, bebe el Néctar de la Palabra de Dios.

No obstante, sólo Lo enaltece en su corazón, aquél que así lo tiene marcado en su Destino.

Indescriptible es el Bello Bani, la Palabra del Señor; sólo por una Gracia especial, a uno le es revelada.

Y a quién le es revelada la Palabra se vuelve inmortal, sus penas y aflicciones son disipadas.

Encuentra el Refugio del Señor para que ya nunca Lo abandones, y vivas en el Éxtasis del Amor Divino.

Reza Nanak, canta por siempre el Bani Ambrosial de Su Palabra. (3)

Mi cuerpo y mi mente están en Éxtasis; no puedo describir

mi Estado de Dicha, pues me he inmergido en la Luz de Aquél de Quien vine,

y ahora mi luz está entretejida en la Luz Total, trama y urdimbre.

La gota se ha unido al Océano y ahora, prevaleciendo veo a mi Señor en la tierra, en los mares y en los espacios inferiores.

Ahora no veo a nadie más; el Señor Insondable prevalece en los bosques, en toda la vegetación, en las tres Gunas.

Dice Nanak, sólo el Señor conoce Su Estado; Él ha creado todo lo que es. (4‑2‑5)