ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

ਜੇ ਮੋਹਾਕਾ ਘਰੁ ਮੁਹੈ ਘਰੁ ਮੁਹਿ ਪਿਤਰੀ ਦੇਇ ॥

ਅਗੈ ਵਸਤੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ਪਿਤਰੀ ਚੋਰ ਕਰੇਇ ॥

ਵਢੀਅਹਿ ਹਥ ਦਲਾਲ ਕੇ ਮੁਸਫੀ ਏਹ ਕਰੇਇ ॥

ਨਾਨਕ ਅਗੈ ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਿ ਖਟੇ ਘਾਲੇ ਦੇਇ ॥੧॥

ਮਃ ੧ ॥

ਜਿਉ ਜੋਰੂ ਸਿਰਨਾਵਣੀ ਆਵੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

ਜੂਠੇ ਜੂਠਾ ਮੁਖਿ ਵਸੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

ਸੂਚੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਬਹਨਿ ਜਿ ਪਿੰਡਾ ਧੋਇ ॥

ਸੂਚੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥

ਪਉੜੀ ॥

ਤੁਰੇ ਪਲਾਣੇ ਪਉਣ ਵੇਗ ਹਰ ਰੰਗੀ ਹਰਮ ਸਵਾਰਿਆ ॥

ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਾਇ ਬੈਠੇ ਕਰਿ ਪਾਸਾਰਿਆ ॥

ਚੀਜ ਕਰਨਿ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਹਰਿ ਬੁਝਨਿ ਨਾਹੀ ਹਾਰਿਆ ॥

ਕਰਿ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਖਾਇਆ ਵੇਖਿ ਮਹਲਤਿ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥

ਜਰੁ ਆਈ ਜੋਬਨਿ ਹਾਰਿਆ ॥੧੭॥

English Transliteration:

salok mahalaa 1 |

je mohaakaa ghar muhai ghar muhi pitaree dee |

agai vasat siyaaneeai pitaree chor karee |

vadteeeh hath dalaal ke musafee eeh karee |

naanak agai so milai ji khatte ghaale dee |1|

mahalaa 1 |

jiau joroo siranaavanee aavai vaaro vaar |

jootthe jootthaa mukh vasai nit nit hoe khuaar |

sooche ehi na aakheeeh behan ji pinddaa dhoe |

sooche seee naanakaa jin man vasiaa soe |2|

paurree |

ture palaane paun veg har rangee haram savaariaa |

kotthe manddap maarreea laae baitthe kar paasaariaa |

cheej karan man bhaavade har bujhan naahee haariaa |

kar furamaaeis khaaeaa vekh mahalat maran visaariaa |

jar aaee joban haariaa |17|

Devanagari:

सलोकु मः १ ॥

जे मोहाका घरु मुहै घरु मुहि पितरी देइ ॥

अगै वसतु सिञाणीऐ पितरी चोर करेइ ॥

वढीअहि हथ दलाल के मुसफी एह करेइ ॥

नानक अगै सो मिलै जि खटे घाले देइ ॥१॥

मः १ ॥

जिउ जोरू सिरनावणी आवै वारो वार ॥

जूठे जूठा मुखि वसै नित नित होइ खुआरु ॥

सूचे एहि न आखीअहि बहनि जि पिंडा धोइ ॥

सूचे सेई नानका जिन मनि वसिआ सोइ ॥२॥

पउड़ी ॥

तुरे पलाणे पउण वेग हर रंगी हरम सवारिआ ॥

कोठे मंडप माड़ीआ लाइ बैठे करि पासारिआ ॥

चीज करनि मनि भावदे हरि बुझनि नाही हारिआ ॥

करि फुरमाइसि खाइआ वेखि महलति मरणु विसारिआ ॥

जरु आई जोबनि हारिआ ॥१७॥

English Translation:

Shalok, First Mehl:

The thief robs a house, and offers the stolen goods to his ancestors.

In the world hereafter, this is recognized, and his ancestors are considered thieves as well.

The hands of the go-between are cut off; this is the Lord’s justice.

O Nanak, in the world hereafter, that alone is received, which one gives to the needy from his own earnings and labor. ||1||

First Mehl:

As a woman has her periods, month after month,

so does falsehood dwell in the mouth of the false; they suffer forever, again and again.

They are not called pure, who sit down after merely washing their bodies.

Only they are pure, O Nanak, within whose minds the Lord abides. ||2||

Pauree:

With saddled horses, as fast as the wind, and harems decorated in every way;

in houses and pavilions and lofty mansions, they dwell, making ostentatious shows.

They act out their minds’ desires, but they do not understand the Lord, and so they are ruined.

Asserting their authority, they eat, and beholding their mansions, they forget about death.

But old age comes, and youth is lost. ||17||

Punjabi Translation:

ਜੇ ਕੋਈ ਠੱਗ ਪਰਾਇਆ ਘਰ ਠੱਗੇ, ਪਰਾਏ ਘਰ ਨੂੰ ਠੱਗ ਕੇ (ਉਹ ਪਦਾਰਥ) ਆਪਣੇ ਪਿਤਰਾਂ ਦੇ ਨਮਿਤ ਦੇਵੇ,

ਤਾਂ (ਜੇ ਸੱਚ-ਮੁੱਚ ਪਿਛਲਿਆਂ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਅੱਪੜਦਾ ਹੀ ਹੈ ਤਾਂ) ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਉਹ ਪਦਾਰਥ ਸਿਞਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਪਿਤਰਾਂ ਨੂੰ (ਭੀ) ਚੋਰ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ (ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਪਾਸੋਂ ਚੋਰੀ ਦਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ)।

(ਅਗੋਂ) ਪ੍ਰਭੂ ਇਹ ਨਿਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ (ਇਹ ਚੋਰੀ ਦਾ ਮਾਲ ਅਪੜਾਣ ਵਾਲੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ) ਦਲਾਲ ਦੇ ਹੱਥ ਵੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਕਿਸੇ ਦਾ ਅਪੜਾਇਆ ਹੋਇਆ ਅੱਗੇ ਕੀਹ ਮਿਲਣਾ ਹੈ?) ਅਗਾਂਹ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਉਹੀ ਕੁਝ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜੋ ਖੱਟਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ (ਹੱਥੀਂ) ਦੇਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥

ਜਿਵੇਂ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਸਦਾ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਨ੍ਹਾਉਣੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ (ਤੇ ਇਹ ਅਪਵਿੱਤ੍ਰਤਾ ਸਦਾ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ),

ਤਿਵੇਂ ਝੂਠੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਸਦਾ ਝੂਠ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਦਾ ਦੁੱਖੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਅਜੇਹੇ ਮਨੁੱਖ ਸੁੱਚੇ ਨਹੀਂ ਆਖੇ ਜਾਂਦੇ ਜੋ ਨਿਰਾ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹੀ ਧੋ ਕੇ (ਆਪਣੇ ਵਲੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣ ਕੇ) ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਕੇਵਲ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਸੁੱਚੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭੂ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ॥੨॥

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਾਸ ਕਾਠੀਆਂ ਸਮੇਤ, (ਭਾਵ, ਸਦਾ ਤਿਆਰ-ਬਰ ਤਿਆਰ) ਘੋੜੇ ਹਵਾ ਵਰਗੀ ਤਿੱਖੀ ਚਾਲ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਹਰਮਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਸਜਾਂਦੇ ਹਨ,

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਕੋਠੇ ਮਹਲ ਮਾੜੀਆਂ ਆਦਿਕ ਪਸਾਰੇ ਪਸਾਰ ਕੇ (ਅਹੰਕਾਰੀ ਹੋਇ) ਬੈਠੇ ਹਨ,

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਮਨ-ਮੰਨੀਆਂ ਰੰਗ-ਰਲੀਆਂ ਮਾਣਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣਦੇ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਹਾਰ ਬੈਠਦੇ ਹਨ।

ਜੋ ਮਨੁੱਖ (ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਉੱਤੇ) ਹੁਕਮ ਕਰ ਕੇ (ਪਦਾਰਥ) ਖਾਂਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਮੌਜਾਂ ਮਾਣਦੇ ਹਨ) ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਹਲਾਂ ਨੂੰ ਤੱਕ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦੇਂਦੇ ਹਨ,

ਉਹਨਾਂ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਠੱਗਿਆਂ ਨੂੰ (ਭਾਵ, ਜੁਆਨੀ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਮਸਤ ਪਏ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ) (ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਵਿਚ ਹੀ) ਬੁਢੇਪਾ ਆ ਦਬਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧੭॥

Spanish Translation:

Slok, Mejl Guru Nanak, Primer Canal Divino.

Si un ladrón asalta una casa y el botín lo ofrece a sus ancestros,

el acto en el otro mundo es registrado y las Almas muertas son cargadas con robo.

Las manos del Brahmán intercesor son cortadas; así es como la Justicia de Dios es administrada.

Dice Nanak, ¡Oh, en el más allá, únicamente se recibe lo que uno da al necesitado a través del trabajo honesto! (1)

Mejl Guru Nanak, Primer Canal Divino.

Tú quieres ver como impureza la menstruación de la mujer que viene mes con mes

con toda regularidad, pero ve la impureza en los labios de la persona que tiene impureza

en la mente y con qué regularidad la escupe. La pureza no se logra lavando el cuerpo;

puros, dice Nanak, ¡son aquéllos en cuya mente habita el Señor! (2)

Pauri

Sus caballos ensillados corren como el viento y sus garzas son las más coloridas.

Sus casas son grandes mansiones con pasillos altos y adornados,

tal es el ostentoso despliegue de los hombres de mundo que gozan de todo esto como les place.

Sin embargo, los gozos provienen de su propio ego, ya que no conocen al Señor. Mirando los palacios, sus ojos pierden la visión de

la inminencia de la muerte, y en poco tiempo, con un poco de más edad, su belleza es reducida a polvo. (17)